Vikan


Vikan - 19.10.1999, Blaðsíða 26

Vikan - 19.10.1999, Blaðsíða 26
Fyrir nokkrum árum gerðu þau Robert Redford og Meryl Streep ástarævintýri ~ Karenar Blixen og Denys >0 Finch Hattons ógleymanlegt í jj myndinni, Out of Africa. c Margt bendir þó til að ekki ,2 hafi allt verið jafn fallegt og rómantískt í samfélagi þeirra í ^ Kenýa og látið er að liggja í ® myndinni. Á þriðja áratug .S þessarar aldar flutti töluvert af *j bresku aðalsfólki til Afríku. Aðallega voru á ferð yngri j* synir og dætur aðalsmanna *" sem sóttust eftir meiri auði og völdum en þau áttu von á heima í föðurgarði. Flest þeirra settust að í Kenýa og fljótlega fór að bera á því að hömlur og siðir bresks samfé- lags voru látnir lönd og leið þegar út var komið. Bretar í Kenýa urðu brátt frægir af endemum í heimalandinu IVlyiicl af Diönu Broughton er til vinstri cn konan til liægri er lieryl Markhain. Atlandshafið. Hún var einnig þekkt fyrir að hoppa úr einum karlmannsfaðminum í annan og sagt var að hún hefði sofið hjá að minnsta kosti tólf mönnum á örfáum mánuðum. Beryl tók við af Karen Blixen í rúmi Denys Finch Hattons og átti hin síðarnefnda margar andvökunætur vegna afbrýði- semi og vanlíðunar. Beryl þótti bráðfalleg og afskaplega vel gefin. Hollywood leggur nú á ráðin um að gera mynd eftir ævi hennar og sagt er að Julia Ormond hafi hreppt hlutverk Berylar. Önnur kona Alice de Janzé, amerísk að uppruna en gift frönskum greifa, var einnig framtaksamari en konur yfir- leitt á þessum tíma. Hún varð ástfangin af Raymond nokkrum de Trafford af írsk- um aðalsættum. Hann var spilafíkill og drakk ótæpilega en hún elskaði hann af öllu hjarta. Alice varð fræg urn alla Evrópu þegar hún skaut sjálfa sig og elskhuga sinn á Gare du Nord í París eftir að hann sagði henni upp. Þau voru Beryl Mark- liain og Denys Fineli llatlon. Joek liroughtoii. gamla og sögur bárust yfir hafið af siðleysi þeirra í kyn- ferðismálum og óseðjandi losta. „Ertu gift eða býrð þú í ials var : flugkona á tíð og hún 'rst kvenna fljúga ein rleiðina yfir Kenýa?" var spurning sem breskar konur af yfirstétt spurðu hvor aðra í gamni. Bresku innflytjendurnir höfðu aðallega keypt land meðfram Wanjohi ánni í Aberdare fjöll- um og var landsvæðið þekkt undir gælunafninu Hamingju- dalur. Kókaín og morfín voru tek- in inn jafn frjálslega og glas af kampavíni var drukkið í Mut- haiga klúbbnum í Nairobi en nafnið eitt nægir til að hrollur fari um siðapostula í Bretlandi enn þann dag í dag. Eitt var þó Ijákvætt við hið mikla frelsi sem innflytjendurnir leyfðu sér, kven- frelsi og jafnrétti var þar meira en annars staðar. Beryl Markham ein af íbúum Ham- ingjui þekki sinni var f> til að vestu bæði illa særð en lifðu af og giftust seinna. Inn í þetta andrúmsloft flutti Sir Jock Delves Broughton með ungu brúðina sína, Díönu. Sir Jock, sem var 57 ára, þótti myndarlegur en leiðinlegur fram úr hófi, veik- lyndur og hégómagjarn. Kona hans var ekki nema 27 ára, ómótstæðileg ljóska með ísblá augu og einstaklega fallegt bros. Hún féll strax inn í hóp- inn í Kenýa og ekki skemmdi að hún leit svo á að hjónaband hennar væri eingöngu að nafn- inu til og heimtaði að þau svæfu í sitt hvoru herberginu. Hann var aftur yfir sig ást- fanginn af konu sinni og var sagt að hann vonaði stöðugt að samband þeirra yrði nán- ara. Honum varð ekki að ósk sinni því þau höfðu ekki dval- ið í mánuð í Hamingjudal þeg- ar kona hans var orðin yfir sig ástfangin af jarlinum af Erroll. Hann var sérlega myndarleg- ur, aðlaðandi og þótti einstak- lega skemmtilegur. Líkt og fleiri þar um slóðir var hann frjálslyndur í kynferðismálum og hafði átt ótal ástmeyjar þar á meðal Beryl Markham. Hann var tvígiftur en þegar hann hitti Díönu var hann ný- lega skilinn við seinni konuna. Erroll lávarður kærði sig aug- ljóslega lítið um fleiri hjóna- bönd og kaus því að velja sér eingöngu ríkar, giftar konur sem rekkjunauta. „Til fjand- ans með eiginmenn," var hann vanur að hrópa hlæjandi í vinahópi þrátt fyrir að eigin- maður nokkur hafði hýtt hann með svipu á járnbrautarstöð í Narobí.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.