Vikan - 02.11.1999, Blaðsíða 29

borginni. Þetta var dásam-
leg helgi sem við áttum tvö í
París. Ég kom honum veru-
lega á óvart með ferðinni og
við nutum lífsins til hins
ítrasta. Við lifðum lífi sem
var okkur áður óþekkt, gist-
um á frábæru hóteli og
borðuðum á fínum matsölu-
stöðum. Við gerðum allt það
sem okkur hafði langaði til í
mörg ár. Þetta var vítamín-
sprauta fyrir sambandið
okkar, það var eins og við
værum aftur táningar.
Fjárhagurinn í rúst!
Þegar heim kom hófst hið
daglega líf, að vinna, elda og
sofa. Það leið að mánaða-
mótum og ég hafði sama
háttinn á með launin mín,
þau voru þó nokkuð hærri
en mánuðinn á undan París-
arferðinni. Hún virtist samt
hafa ótrúlega mikil áhrif á
fjárhaginn. Auðvitað kom
óvenju hár kortareikningur
en mér fannst það einkenni-
legt að þrátt fyrir að tekjur
undanfarinna mánaða hefðu
verið ríflegar væri þessi ferð
þess valdandi að endar
næðu ekki saman um mán-
aðamótin. Ég efaðist um
bókhaldið í fyrsta skipti.
Þegar ég spurði manninn
minn að þessu fór hann und-
an í flæmingi og varð reiður.
Ég hélt að viðbrögðin hjá
honum væru vegna van-
trausts míns í hans garð og
ákvað að spyrja ekki meira
um þetta. Þetta truflaði mig
þó og dag einn þegar ég var
ein heima ákvað ég að
kanna málið.
Þessi stund er mér
ógleymanleg þegar hulunni
var svipt af mínu auma lífi.
Ég vildi helst hverfa ofan í
jörðina þegar ég sá á tölvu-
skjánum hvað var um að
vera. Ég hafði rétt fyrir
Eftir öll árin sem áttu að
undirbúa framtíðina stóð
ég uppi með börnin mín tvö
sem enn voru heima og
fjárhæð sem rétt hrökk
fyrir lítilli þriggja
herbergja íbúð.
Það sem mér fannst sárast
eftir á var þegar þær konur
sem ég kallaði vinkonur
mínar komu til mín og
spurðu hvort ég hefði virki-
lega ekki vitað af framhjá-
haldi hans og hvernig það
mætti vera. Framhjáhaldið
hans sem hafði staðið í iang-
an tíma og unga stúlkan var
ekki fyrsta viðhaldið. Engin
svokallaðra vinkvenna
minna hafði manndóm í sér
til að koma til mín áður en
ég komst að því. Þetta hafði
því verið á milli tanna fólks í
langan tíma. Allan þann
tíma sem ég hafði lagt hart
að mér til að spara og
tryggja þannig fjárhagslegt
öryggi fjölskyldunnar var ég
í rauninni að strita fyrir
glæsilegri íbúð núverandi
eiginkonu mannsins míns.

ljóslega var verið að leggja
síðustu hönd á glæsilega
íbúð sem bar þess greinileg
merki að sami maður kom
að verkinu og í mínu eigin
húsi. Ég kannaði næst hver
væri eigandi íbúðarinnar og
mér til skelfingar var það
kvenmaður. Nafn sem ég
þekkti, samstarfskona
mannsins míns á lögmanns-
stofunni. Kona sem hafði
heimsótt okkur nokkrum
sinnum, ung glæsileg stúlka.
Þegar ég hugsa til baka
hafði maðurinn minn reynd-
ar talað nokkuð oft um hana
en þá oftast um það hve illa
henni gengi á skrifstofunni.
Það þarf ekki að orðlengja
um framhaldið. Sársauka-
fullur skilnaður varð og allt
sem því fylgir. Eftir öll árin
sem áttu að undirbúa fram-
tíðina stóð ég uppi með
börnin mín tvö sem enn
voru heima og fjárhæð sem
hrökk fyrir lítilli þriggja her-
bergja íbúð. Hann með sína
kunnáttu kom hlutunum
þannig fyrir að erfitt var að
nálgast það sem ég taldi
hann hafa komið undan og
efst í huga mér á þessum
tíma var að losa mig frá
honum, að komast burt.
mér, þessi Parísarferð hefði
ekki átt að geta sett allt úr
skorðum og reyndar var
töluverð fjárhæð eftir um
hver mánaðamót þegar búið
var að greiða alla reikninga.
Þessi fjárhæð var undir
öðrum kostnaði, dálkur
merkur tilteknu götuheiti og
númeri. Ég vissi ekkert um
þetta hús og hafði aldrei
heyrt um það talað. Það
þyrmdi yfir mig. Allir pen-
ingar sem umfram voru
langt aftur í tímann voru
færðir í þennan dálk, upp-
hæð sem hefði leyft okkur
að lifa svipuðu lífi og vinir
okkar gerðu. Ég hrökk upp
þegar ég heyrði í lyklinum í
útidyrahurðinni og ég
slökkti á tölvunni en ákvað
að athuga málið betur. Dag-
inn eftir fór maðurinn minn
til vinnu sinnar. Ég bjó mig
líka undir það að fara í vinn-
una en hringdi svo og lét
vita að ég kæmist ekki
vegna veikinda. Ég kveikti
aftur á tölvunni til að athuga
hvort mér hefði missést en
svo var ekki. Ég keyrði síð-
an að húsinu sem kom fram
í tölvubókhaldinu. Þetta var
þríbýlishús og á efstu hæð
virtist vera tóm íbúð. Aug-
i i
mPT7?l
Helgadóttur
sögu sína
Vilt þú deila sögu þinni
meö okkur? Er eitthvaö
sem hefur haft mikil áhrif
á þig, jafnvel breytt lífi
þínu? Þér er velkomið aö
skrifa eöa hringja til okk-
ar. Viö gætum fyllstu
nafnleyndar.
I lciiiiilisltinoiú er: Vikiin
- „Lífsreyiisliisaj»a“, Seljavej»ur 2,
101 Keykjavík,
Nelfang: vikan@frodi.is