Vikan - 11.01.2000, Qupperneq 15

Maddux systurnar
Holly Maddux árið 1965
þar undan því að hann væri
fórnarlamb samsæris CIA og
KGB. Þegar staðreyndir um
morðið fóru að koma í ljós eins
ar rannsóknir á hvarfinu en á
þessum tíma þótti ekki tiltöku-
mál að blómabarn tæki sig upp
og hyrfi út í buskann svo þeim
fyrirspurnum var fljótlega hætt.
Lögreglumennirnir þóttust
hafa upplýsingar um það að
Holly hefði flust með öðrum
manni til Fire Island í New
York. Framburður nágranna
sem hafði heyrt skerandi neyð-
aróp sem endaði í þungum
dynk og þögn frá íbúð Einhorns
um það leyti að Holly hvarf og
umkvartanir annarra nágranna
um slæma lykt úr íbúð hans
varð til þess að lögreglan réðst
loks til inngöngu hjá honum í
mars árið 1979. Fjölskylda
Hollyar hafði safnað þessum
upplýsingum og ekki látið lög-
regluna í friði sem varð til þess
að þeir fengu loks leitar
heimild. í skáp á svölum íbúð-
arinnar fannst stórt koffort og
þegar það hafði verið brotið
upp fannst lík Hollyar vafið í
dagblöð.
ekki séð
vikur og 1 ún
ha
ði
tor
til vinnu 1
bar sent h
met
vann. Fjölskyldan hringdi til
lögreglunnar og vinir þeirra í
Philadelpiu fóru milli sjúkra- og
líkhúsa í leit að Holly. Lögregl-
an í Philadelpiu gerði einhverj-
Handtaka
!p vakt mikla
tpnum
ðastigam
honum hafði verið
arastaða (fellowship) við
Stjórnarháskólann (School of
Government) í Harvard. Marg-
ir virtir borgarar komu
og báru vitni um vand-
aðan persónuleika Ein-
horn þegar ákæran var
tekin fyrir og honum
var sleppt gegn 40.000 dollara
tryggingu. „Ekki mátu þeir líf
systur minnar hátt," segir John
Maddux en hann verður ætíð
mjög reiður þegar hann rifjar
upp þennan tíma. Hann segir
að dómari og aðrir hafi vel mátt
vita að Einhorn myndi flýja við
fyrsta tækifæri en samt
hafi þeir sleppt honum.
og það hversu illa Holly hafði
verið barin, kjálki hennar var
mölbrotinn og sömuleiðis haus-
kúpan, fóru tvær grímur að
renna á stuðningsmenn hans.
Aðeins örfáum dögum eftir að
ákæra var gefin út hvarf Ein-
horn.
Fyrst í stað sást hann
nokkrum sinnum en alltaf tókst
honum að vera skrefinu á und-
an löggæslumönnum því hann
var ævinlega horfinn þegar þeir
komu á staðinn. Eftir því sem
árin liðu var sjaldgæfara að
hann sæist og loks fréttist ekk-
ert af honum í langan tíma.
Barbara Bronfman var ein
þeirra sem sá honum fyrir pen-
ingum og það var ekki fyrr en
árið 1988 að bók um morðið
eftir Stephen Levy sannfærði
hana um að hann væri sekur og
hún hætti að senda honum pen-
inga. Hún hringdi jafnframt til
lögreglunnar og gaf henni upp
heimilisfang Einhorns í Dan-
mörku en þegar lögreglan kom
á staðinn var hann horfinn.
Maddux fjölskyldan var mið-
ur sín yfir þessu öllu en þegar
saksóknari Philadelpiu stakk
upp á því að réttarhöld yfir Ein-
horn yrðu haldin að honum
fjarstöddum samþykkti fjöl-
skyldan það. Kviðdómur dæmdi
Einhorn sekan og þegar hann
fannst loks í Frakklandi hélt
fjölskyldan að loks yrði réttlæt-
inu fullnægt. Annað kom á dag-
inn. Þrír dómarar í Bordeaux
höfnuðu framsalsbeiðninni og
enn slapp Einhorn. Þingið í
Pennsylvaníu ákvað þá að
krefjast nýrra réttarhalda og nú
var önnur framsalsbeiðni lögð
fram og Maddux fjölskyldan
hóf mikla kynningu á málstað
sínum á netinu. Systurnar stóðu
síðan á tröppum dómshússins í
Frakklandi þegar framsals-
beiðnin var tekin l'yrir aftur og
réttu fólki sem leið átti um
myndir af systur sinni. Tvisvar
var ákvörðun frestað í málinu
en loks var ákvörðun tekin í
febrúar 1999 og nú vann fjöl-
skyldan. Einhorn býr þó enn í
Frakklandi með konu sinni því
mál hans bíður afgreiðslu hjá
æðri dómstólum Bandaríkjanna
en þangað áfrýjaði hann. Það
getur tekið tvö ár að afgreiða
niálið endanlega fyrir dómstói-
um en vonandi endar Einhorn
að því loknu bak við lás og slá.
Vikan 15