Menntamál - 01.02.1946, Side 21

MENNTAMÁL
17
hefur ekkert hlotið verulega útbreiðslu nema Esperantó;
er það engin tilviljun, því að vafalaust er það þeirra lang-
fullkomnast. Höfundur þess varði löngum tíma í að fegra
það og fága, svipta því burtu, sem hljómaði illa, og setja
annað fallegra í staðinn o. s. frv.
Esperantó hefur nú að baki sér 58 ára reynslu og vel
skipulagða hreyfingu, sem vinnur að útbreiðslu þess. Enn-
þá virðast forystumenn þjóðanna ekki hafa komið auga á,
hve óendanlega mikið gagn það gæti gert heiminum, ef
þeir bæru gæfu til að innleiða það sem almennt alþjóð-
legt hjálparmál. Höfundur þess ætlaðist til, að það gæti
hjálpað til að vekja samúð og skilning meðal þjóðanna
og útrýma hatri og styrjöldum, því að hann áleit, að aðal-
ástæðan fyrir hatrinu væri sú, að þjóðirnar skilja ekki
hver aðra.
Aldrei hefur verið meiri þörf á samúð og skilningi meðal
þjóðanna en einmitt nú. Esperantó hefur því aldrei átt
brýnna erindi til mannkynsins en einmitt nú. Ef til vill
nálgast sá tími nú óðum, að þjóðirnar læri að meta það
að verðleikum og innleiði það sem alþjóðlegt hjálparmál.
Væri vel farið, ef vér íslendingar yrðum fyrstir til að sýna
það í verki, að vér viðurkennum nytsemi þess, með því að
innleiða það sem skyldunámsgrein í skóla vora. Þá gætu
aðrar þjóðir áreiðanlega lært af hinu unga íslenzka
lýðveldi."
Síðan þettá samtal var ritað, hefur það gerzt, að Al-
þjóða Esperantó-sambandið (Internacia Esperanto-Ligo)
hefur hafið meðal almennings söfnun undirskrifta undir
áskorun til hinna sameinuðu þjóða um, að þær stuðli að
útbreiðslu og notkun esperantós. Er nokkru nánar frá því
skýrt hér síðar í þessu hefti Menntamála, (23. bls.).