Menntamál - 01.02.1946, Side 23

MENNTAMÁL
19
að úr þeim sjóði væru teknar 1—200 þús. kr. til hús-
byggingar til sameiginlegra afnota fyrir þessa stétt. Vit-
anlega yrði ekki viðunandi hús reist fyrir áðurnefnda
upphæð. En annað hvort mætti taka meira úr sjóðnum
eða fá lán annars staðar. Ætti það að vera vandalaust.
í húsi þessu þarf á hverjum tíma að vera selt fæði, fast
fæði með sanngjörnu verði. Helzt þyrfti salur að vera í
húsinu, er nægði til minni háttar fundahalda.
Ef barnakennarar eignuðust félagsheimili, mundi við-
kynning þeirra aukast. En það er atriði, er ég tel miklu
varða. Þeir hljóta að geta lært hverjir af öðrum, því að
betur sjá augu en auga. Ég hef oft veitt því athygli, er
ég hef lesið um merka menn, hve mikið gagn þeir segjast
hafa haft af viðkynningu við góða menn eða listamanna-
klíkur eða jafnvel einstakt heimili.
Á þessu heimili ætti að koma upp góðu uppeldisfræði-
legu bókasafni. Þar ættu einnig ætíð að liggja sýnishorn
af úrvalsvinnu barna í skólum. Yrði það sem námskeið
að dvelja þarna og kynnast því, sem þar væri að sjá og
heyra. Kennarar dveldu á heimili þessu að sumrinu. Mætti
að vetrinum selja þar gistingu hverjum, sem hafa vildi.
Einnig væri það vel þegið að leigja salinn fyrir kennslu.
Ef til vill gætu einhverjir kennarar búið sér til sjálfstæða
atvinnu við það. Svo mikið er víst, að húsrúm er ávallt
góð eign í Reykjavík. — Þetta félagsheimili þyrfti ekki
að vera nein höll til að byrja með, því að mjór er mikils
vísir.
Þá væri gaman og gagn að því, ef kennarar ættu félags-
heimili í hverjum fjórðungi landsins, eins konar sumar-
bústaði. Það væri nægilegt húsrúm, ef hægt væri að elda
og matast í því. Menn gætu búið í tjöldum. Þessir fjórð-
milljón að upphæð, en sá sjóður er starfræktur samkvæmt lögum þar
um og hefur S.Í.B. engin umráð yfir honum á neinn hátt, heldur
fjármálaráðuneytið og alþingi. — liitstj.