Menntamál - 01.12.1946, Side 16

150
MENNTAMÁL
sína frá fyrri árum vaða um í einkennisbúningi hirðar-
innar og vera því líkasta á svipinn, að þeir réðu yfir
öllum heiminum. Samtímis lásu svo kennararnir þau um-
mæli Quislings og ráðherra hans, að þessir ungu menn
væru kjörnar fyrirmyndir þess úrvalaliðs, sem menn hins
nýja tíma væru upp með sér af að binda bræðralag við,
— og þá þurfti þar ekki fleiri vitna við.
Kvistlingunum varð það innan skamms ljóst, að þeir
myndu ekki ná fótfestu á sviði skólans með þessum hætti.
Þegar Quisling var gerður að ,,forsætisráðherra“ 1. febrú-
ar 1942 og stofna átti ríkisþing með fulltrúum allra at-
vinnustétta, rak hver atburðurinn annan. Hann þarfnað-
ist þingsins, svo að hann gæti með einhverju yfirskini af
rétti samið fyrir hönd norsku þjóðarinnar við Þjóðverja
og leitt afleiðingar þeirra friðarsamninga yfir þjóðina. Að
því loknu gæti hann boðið norskan æskulýð fram til starfa
fyrir Þjóðverja og keypt sér hylli húsbænda sinna við
hinu dýra verði, sem heimilin norsku hefðu þá orðið að
gjalda. En stéttafélögin voru nær því að engu orðin síðan
formannaskiptin höfðu verið gerð, og Quisling reyndi þess
vegna að endurreisa þau í nýrri mynd. Hann byrjaði á
kennarasamtökunum, sjálfsagt bæði af því, að þátttaka
í þeim samtökum hafði ævinlega verið frjáls og þau því
ekki talin tiltakanlega öflug, og eins mun hann hafa gert
sér vonir um að geta slegið tvær flugur í einu höggi:
Brotið andstöðu kennaranna á bak aftur með einu við-
bragði og þar með rofið skarð í þjóðfylkinguna, sem
hann hafði fengið að finna að myndazt hafði gegn hon-
um, og náð tökum á félagsskap, sem hafði börn og ungl-
inga á sínum vegum.
Bæði kennarar og heimili gerðu sér ljóst, að hér kæmi
til harðra átaka. En Quisling urðu alvarleg glöp á í fram-
kvæmd málsins, þá er hann gaf samtímis út lögin um
kennarasamband Noregs og lögin um æskulýðsþjónustuna.
Ef til vill hefur vakað fyrir honum að ofbjóða andstæð-