Menntamál - 01.04.1965, Qupperneq 68

62
MENNTAMÁL
Norður-Ameríka, Norður-Evrópa og Japan höfðu for-
ystuna. En smátt og smátt hefur þeim þjóðum fjölgað, sem
tekið hafa sjónvarp í sína þjónustu. Nú er svo komið, að
þjóðir með tæknimenningu og alþýðufræðslu í lakara lagi
líta gjarnan á tæki þetta sem virkan lið í þeirri viðleitni
að bæta þar um.
Bandaríkjamenn hófu fyrstir kennslusjónvarp 1953, en
Rússar, Kanadamenn, Frakkar og Bretar næstu árin á eftir.
ítalir og Japanir komu aðeins seinna með kennslusjón-
varp, en nú kenna J^eir börnum sínum að lesa með aðstoð
þess, svo dæmi sé nefnt. Norðurlöndin, Þýzkaland, Hol-
land og Belgía hafa tiltölulega nýlega hafið starfsemi í þessa
átt, og svo er um fleiri þjóðir. F.kki eru tök á Jrví liér að
gefa neina fullnægjandi mynd af sögu sjónvarpsins og hag-
nýtingu Jæss í þágu kennslu hjá einstökum þjóðum. Okkur
íslendinga varðar þó miklu að kynnast Jieirri þróun og
hagnýta okkur sem bezt Jrá dýrmætu reynslu, sem liggur
fyrir.
F.kki verður h já Jrví komizt að gefa gaum að Jjeirri stað-
reynd, að eins og stóriðja þjóða byggist í langflestum tilfell-
um á langri reynslu og Jrróun handiðnaðar, Jrá er eins og
sama lögmál megi leggja til grundvallar varðandi notkun
kennslutækja. Áður en sjónvarpi er veitt inn í skólana, virð-
ist afar æskilegt, að Jreir liafi góða reynslu í notkun útvarps
og kvikmynda í sambandi við kennslustarfið. Við Islending-
ar erum svo óheppnir að hafa sleppt að mestu frarn hjá
okkur Jressari tækni við kynning og meðferð námsefnis í
skólum. Þar að auki má hiklaust lullyrða, að notkun
kennslutækja almennt, að undanskildum veggmyndum og
töflu, hefur víðast hvar verið af heldur skornum skammti.
Hér er reyndar komið að öðru mjög veigamiklu atriði í
sambandi við notkun hreyfimynda við kennslu, sem sé Jrví,
að fólki þarf að kenna að horfa á kvikmynd, rétt eins og
kenna þarf fólki að lesa sér til gagns, tileinka sér magn