Menntamál - 01.04.1965, Qupperneq 82

76
MENNTAMÁL
3. Sjónvarpskennsla virðist hafa sams konar áhrií' á nem-
antlann og vinsamleg einkakennsla. Nemandanum finnst
eins og talað sé beint til hans; hann situr ávallt í fremsta
og bezta sætinu, jafnvel þótt (fysiskt séð) hann sitji aftar-
lega í venjulegri kennslustofu. Hann sér því nákvæmlega
það, sein verið er að sýna, og heyrir allt, sem sagt er, meðan
á sýnikennslunni stendur. Þetta veldur því í raun, að nem-
andinn einbeitir athyglinni að því, sem fratn fer á sjón-
varpsskerininum, en lætur ekki truflast af utanaðkomandi
áhrifum, eins og oft vill verða í skólastofunni.
4. Sjónvarp getur fært fyrir augu vor hluti, sem ekki
verða greindir berum augum; tekið okkur til furðuheima
smásjár og stjörnusjónauka og flutt okkur myndir af tungl-
inu eða af hafsbotni og trúlega brátt frá öðrum sólkerfum.
5. Eðlilegt er að gera ráð fyrir því, að hver sá kennari,
sem fram kemur í sjónvarpi, sé betur að sér og betur undir-
búinn en almennt gerist um kennara í hversdagslegu starfi.
Vegna persónuleika síns og kunnáttu er ekki aðeins líklegt,
að hann hafi örvandi áhrif á nemendur til náms, heldur
veiti hann og starfsbræðrum sínum gott fordæmi og gcfi
þeim nýjar hugmyndir til bættra kennsluhátta.
6. Við sjónvarpskennslu er hægt að nota með góðum
árangri hvern þann hlut, stóran eða smáan, sem efninu
er skyldur. Og á skerminum er hægt að sýna hann í hvaða
stærð sem er. Hola í skemmdri tönn getur fyllt út í skerm-
inn, ef vill, og læknanemar í stórum sal geta fylgzt nákvæm-
lega með borun og fyllingu tannarinnar. í sjónvarpi er
hægt að notfæra sér öll hugsanleg kennslutæki, hvort held-
ur í formi prentaðs máls, kvikmynda, skuggamynda eða
raunverulegra hluta. Þar sem ekki er litsjónvarp, má hæg-
lega nota litmyndir til sýninga, og gefa Jiær reyndar öllu
skemmtilegri og mýkri tóna en svart-hvítar myndir.
7. Enda Jrótt í sjónvarpi megi með góðu móti nota allar
16 mm filmur, 24m/sek., þá er hægt að filma sérstaklega
fyrir sjónvarp með minni tilkostnaði, Jiar eð í sjónvarpi er