Heima er bezt - 01.07.1956, Blaðsíða 4

GÍSLI JONSSON
á Hofi í Suarfaharclal
Ieima er bezt“ flytur að þessu sinni mynd af
svipmiklum svarfdælskum bónda, sem um ára-
tugi hefir verið einn af forystumönnum sveit-
ar sinnar, og unnið henni gagnmerkt starf, og
tekur enn til höndum, þótt aldurinn sé orðinn hár, og
svipur hans merktur rúnum mikilla starfa. Minninga-
þættir hans; sem í blaðinu birtast, sýna gleggst, að hann
man tvenna tímana. En hann hefir ekki verið áhorfandi,
heldur virkur starfsmaður í þeirri gjörbyltingu, sem
orðið hefir í vinnubrögðum og búnaðarháttum íslenzkra
sveita á þessari öld, og jafnan í fremstu víglínu þeirrar
fylkingar, sem fram hefir sótt til aukinnar menningar
og framfara.
Gísli Jónsson er fæddur að Syðra-Hvarfi í Skíðadal
11. október 1869. Foreldrar hans voru Dagbjört Gunn-
laugsdóttir og Jón Kristjánsson. Voru þau bæði af
svarfdælskum bændaættum, sem ekki verða raktar hér.
Eigi áttu þau hjón önnur börn, er á legg komust, átti
Gísli því ekki leiksystkini í bernsku sinni og æsku, fór
hann því oft einn, en ein bezta skemmtun hans var að
gera smáhús og bæi, veita smásprænum úr bæjarlæk og
brúa síðan. Sannaðist þar hið fornkveðna „að snemma
beygist krókurinn til þess, sem verða vill“, en smíðar,
og þar á meðal brúagerðir, hafa verið mikill þáttur í
ævistarfi Gísla á Hofi. Eigi lærði hann þó smíðar hjá
fagmanni, en meðfæddur hagleikur, hugkvæmni og
verklagni gerði hann að höfuðsmið og verkfræðingi
sveitar sinnar um langan aldur. Voru smíðar hans og
önnur verk hin traustustu og unnin af smekkvísi og
fyrirhyggju. Engrar opinberrar fræðslu naut Gísli í
æsku sinni, nema farskólanáms um mánaðartíma, er
hann var 11 ára að aldri. Hinsvegar aflaði hann sér
2.82 Heima er bezt