Heima er bezt - 01.02.1995, Blaðsíða 7

Ur ættfræðinni
Foreldrar Asa Markúsar og systkini
Hjá rafveitunum var ég alveg fram til haustsins 1949.
Þá réð ég mig til Meitilsins hf. í Þorlákshöfn, sem þá var
að hefja starfsemi. Ég fékk hásetapláss á Þorláki ÁR 5,
en þar var skipstjóri Friðrik Friðriksson frá Gamla-
Hrauni. Bátur þessi, sem var 28 tonn, gekk alla jafna
undir nafninu Skaðvaltur, enda þótti hann nokkuð valtur
og vakur.“
Ákváðum að fara í sömu átt
„Það var svo sumarið 1953, þá 19 ára gamall, að ég
gifti mig. Konan mín heitir Aðalheiður Sigfúsdóttir frá
Garðbæ hér á Eyarbakka. Hún er dóttir Sigfúsar Árna-
sonar frá Hurðarbaki í Flóa og Önnu Tómasdóttur, sem
var frá Garðbæ. Við Allý kynntumst upphaflega, þegar
ég var í sveit í Merkisteini. Þá rak ég kýmar þaðan vestur
götuna í plássinu, og Allý rak Garðbæjarkýrnar austur
götuna. Þannig mættumst við á miðri leið, og í stað þess
að fara sitt í hvora áttina ákváðum við að vera frekar
samferða og höfum verið æ síðan. I nóvember þetta ár,
1953, fæddist fyrsti sonur okkar, Þórður. Var ég þessi ár
við ýmis tilfallandi störf, svo sem við byggingu Ljósa-
fossvirkjunar frá vori og fram á haust, en yfir veturinn
var ég alltaf á vertíðarbátum.
Til Hraðfrystistöðvar Eyrarbakka réð ég mig árið 1955.
Framan af var þar aðeins sala á frystu kjöti og fiski, en
síðar var þar komið upp vísi að fyrstu kjörbúðinni á Suð-
urlandi. Áður en búðin var opnuð, var ég hjá versluninni
Kjöt og grænmeti við Snorrabraut í Reykjavík og nam
þar kjötiðnina að einhverju leyti. Kom svo aftur hingað
austur fáeinum vikum síðar og fór að framleiða hér kjöt-
fars, bjúgu og því um líkt. Þetta var afar skemmtilegt
verkefni, og við þetta starfaði til ársins 1962.“
Vagg og velta í Bakkabíói
En það er ekki einungis í atvinnulífinu, svo sem við
verslunarrekstur og útgerð, sem Ási Markús hefur rennt
sér fótskriðu. Meðan vegur Eyrarbakka var meiri, íbúar
fleiri, athafnalífið þróttmeira og íbúarnir jafnframt þurf-
andi þess að vera sjálfum sér nægir á flestum sviðum,
blómstraði þar þróttmikið menningarlíf. Þar kom athafna-
skáldið Ási nærri með bíósýningum og rekstri tónlistar-
skóla.
„Líkega hefur það verið árið 1957, að við nokkrir Eyr-
bekkingar tókum okkur saman og stofnuðum hér það,
sem við kölluðum Bakkabíó. Við fengum inni í sam-
komuhúsinu Fjölni með þessa starfsemi. Sýningar voru
að kvöldi þriðjudaga, föstudaga og sunnudaga, og kl. þrjú
á sunnudögum var svo sýning fyrir krakka. Einu sinni í
mánuði var sýning fyrir fanga á Litla-Hrauni. Þetta var
afar vel sótt og fólk úr allri Árnessýslu kom á sýningar.
Annaðist ég allar sýningar og að útvega-myndir.
Sem yngsta bíóið á landinu áttum við að fá myndirnar
Heima er bezt 43