Heima er bezt - 01.02.1995, Blaðsíða 8

síðastir, þegar þær höfðu farið réttsælis hring um landið.
En eftir að hafa lært á sýningarvélar í Tjarnarbíói hafði
ég góð tengsl við menn í bíólífi höfuðborgarinnar, og þeir
gaukuðu oft að mér myndum fyrr en mér bar. Þannig bar
til árið 1958, að sýningar hófust á einni fyrstu rokkmynd-
inni, sem nefnd var á íslensku Vagg og velta, að mig
minnir. Myndina fékk ég með því fororði, að hún yrði
alls ekki auglýst. En af skömmum mínum skellti ég gall-
harður auglýsingu beint í útvarpið. Þetta verkaði, og
myndin var sýnd fyrir fullu húsi fjögur kvöld í röð. Það
var afar spennandi að vera fyrstur með þessa mynd utan
Reykjavíkur og ekki síður að vera með í rokkæðinu, sem
breiddist sem eldur í sinu um heiminn þessa mánuðina.“
Píanó - en ekki
fiskvinnsluvélar
„Árið 1959 var einnig ár mikilla annarra framkvæmda
hjá mér. Þá tók ég í mig - í félagi við aðra - að stofna hér
tónlistarskóla. Var rekstur hans og framkvæmd hugsuð í
svipuðum dúr og gerðist með Tónlistarskólann í Reykja-
vík. Tónabíó stóð undir rekstri hans og hið sama átti að
gera - og gerði - Bakkabíó með skólann okkar á Eyrar-
bakka.
Mestu vandræðin við að koma skólanum af stað voru
að fá hljóðfæri, en ekki fékkst gjaldeyrisleyfi til kaupa á
hljóðfærum fyrir tónlistarskóla austur á Eyrarbakka! Því
kom ég mér í samband við þýskan
aðila, sem framleiddi hinar þekktu
Baader fiskvinnsluvélar. Hann var
svo almennilegur að vilja skipta
við mig á íslenskum krónum og
þýskum mörkum. Því lagði ég
nokkra tjárhæð inn á bankareikn-
ing hans hér á landi, og í staðinn
mátti ég fá út samsvarandi upp-
hæð á skrifstofu hans í Hamborg.
Þar í borg var þá við tónlistarnám
Haukur Guðlaugsson Pálssonar
kaupmanns hér á Eyrarbakka, sem
nú er söngmálastjóri Þjóðkirkj-
unnar. Eg hafði samband við
Hauk, og hann gerði fyrir mig það
sem ég bað um: hann tók út pen-
ingana fyrir mig og keypti þetta
fína píanó, sem síðan var sett í
skip og var sent hingað til lands,“
segir Ási Markús.
En ekki er var björninn unninn,
þó að hljóðfærið væri komið, hús-
næði undir skólahaldið og nítján
nemendur. Það vantaði nefnilega
kennara. „Ég hafði samband,"
Viðmælandi okkar vann að því á sjötta áratugnum að
koma áfót vísi aðfyrstu kjörbúðinni á Eyrarbakka, sem
staðsett var íHraðfrystistöð Eyrarbakka. Þar fengust
ýmsar kjötvörur, og á þessari mynd er Asi við kjötsögina.
Vel fiskaðist á sjötta áratugnum og hér séstAsi, þá háseti á Þorláki ÁR 5, með
rígvœnan golþorsk.
44 Heima er bezt