Æskan

Árgangur

Æskan - 01.12.1947, Blaðsíða 13

Æskan - 01.12.1947, Blaðsíða 13
Jólablað Æskunnar 1947 Bjössi bolla verður sendisveinn. Bjössi hafði fengið atvinnu við að sendast í búð- inni. Hann var aðeins 10 áva. Og hinir strákarnir, sem áttu heima í kring, þar sem hann átti heima, slóröfunduðu liann af að hafa fengið sendisveins- stöðuna. En liann komst að af því, að kaupmaður- inn, sem átti húðina, þekkti pahha Bjössa mjög vel. Bjössi bolla var hann nefndur af strákunum af þvi livað hann var feitur. Hann var frekar lítill með hústnar, rjóðar kinnar og dálítið klunnalegur og hálf klaufalegur í hreyfingum. En hann var góður í lítils drengs hafði læðst i liendi hans, og hann heyrði hvíslað feimnislega: „Þá langar mig að vera drengurinn. sem þú hefur verið að leita að skipstjóri. Öll mín segl ex*u dregin upp, eins og þú sagðir áðan.“ Þetta kvöld fagnaði kona á fátæklegu bóndahýli syni sínum, og hún lirópaði upp yfir sig af gleði, þegar hún dró upp úr körfunni fagurbláa tekönnu af austurlenzkri gerð, mesta kjörgrip. Og ekki minnlcaði fögnuðurinn, þegar úr einum segldúks- bögglinum kom stór hrúða handa Lillu, hrúða með tvær stóreflis hárfléttur! Og Binni fann það, áður en hann var búinn að rekja umbúðirnar af áttavitanum, senx nafn lians var grafið á, að á jólunum geta gei*zt undursamlegir hlulir. sér og ráðvandur, og það var líka þess vegna sem kaupmaðurinn tók hann. Bjössi var nokkuð sterkur, þótt sti'ákarnir, sem lxann lék sér með, vissu lítið um það, því liann var ekkert að trana sér fram og lika þess vegna gáfu þeir honum þetta viðurnefni. En liann lét sig engu skipta, þótt strákarnir væru að sli*íða honum og hrekkja hann. Þeir urðu þvi mjög liissa, þegar liann hafði fengið sendisveinsstöðuna. Bjössi kunni að hjóla, og nú lét kaupmaðurinn Bjössa fá sendisveinahjólið. Bjössi fór nú í reynslu- ferð á hjólinu og var dálítið ln’eykinn, þegar liann hjólaði eftir götunni og sleppti höndunum af stýr- inu og vcifaði til sti’ákanna, sem hann þekkti, þegar liann fór fram hjá þeim á mikilli ferð. En viti menn, þarna var dálítill steinhnullungur á götunni, rétt fyi’ir framan hjólið, og stefndi Bjössi hjólinu heint á steininn. Það var auðséð að hjólið mundi kollsteyp- ast ef það færi á steininn, þar sem Bjössi hélt ekki höndunum á stýrinu. Allt í einu tók Bjössi eftir hætt- unni, en það var um seinan. Hann náði ekki taki á stýrinu í tæka tíð og i því sanxa bili rann hjólið á steininn, það lirökk dálítið til liliðar og kollsteyptist. Bjössi féll hai’kalega á götuna og fékk hjólið ofan á sig. Tveir félagar lians fóru að skellihlæja, þegar þeir sáu þetta, en lilupu honum samt strax til lijálp- ar. Þeir ætluðu fyrst xxð ná lijólinu ofan af lionum, en það var nú sanxt ekki svo golt, því annar fóturinn var fastur i því. Þeim tókst þó fljótt að losa fótimx án þess að meiða liann. Bjössi hafði lil alli'ar ham- ingju ekki fallið svo illa á götuna, að liann yrði með- vitundarlaus. Þegar strákarnir höfðu náð ofan af honum hjólinu, fór hann að þreifa á sér öllum til þess að vita, hvort hann væi’i livei’gi brotinn. En það var nú ekki svo gott að finna til beinanna undir öllu spikinu. Strákarnir hjálpuðu honum að risa á fætur og fylgdu honum svo heim til sin. Annar þeirra tók lijólið og fór xneð það til kaupmannsins og sagði 123

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.