Æskan - 01.12.1947, Síða 21

Jólablað Æskunnar 1947
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOÚOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
o
Aðfangadagskvöld.
Nú er Gunna á nýju skónum
nú eru að koma jól,
Siggi er í síðum buxum,
Solla í bláum kjól.
Mamma er í eldhúsinu
eitthvað að fást við mat,
indæla steik hún er að færa
upp á stærðar fat.
l’abbi enn í ógnar basli
á með flibbann sinn:
„Fjótur Siggi, finndu snöggvast
flibbahnappinn minn.“
Kisu er eitthvað órótt lika
út fer brokkandi,
ilmurinn í eldhúsinu
er svo lokkandi.
Á borðinu ótal bögglar standa,
bannað að gægjast í.
Iværu vinir, ósköp erfitt
er að hlýða því.
Jólatréð í stofu stcndur,
stjörnuna glampar á,
kertin standa á grænum greinum,
gul og rauð og blá.
Loksins hringja kirkjuklukkur
kvöldsins helgi inn,
á aftansöng í útvarpinu
allir hlusta um sinn.
Manuna ber nú mat á borðið
og mjallahvítan dúk,
hún hefur líka sett upp svuntu,
sem er hvít og mjúk.
Nú er komin stóra stundin,
staðið borðum frá,
nú á að fara að kveikja á kertum,
kætast börnin smá.
Ungir og gamlir ganga í kringum
græna jólatréð,
dansa og syngja kátir krakkar,
kisu langar með.
Leikföng glitra, Ijósin titra,
ljómar stofan öll,
klukkur hringja, krakkar syngja,
kvæði og lögin snjöll.
Stelpurnar fá stórar brúður,
strákurinn skíðin hál,
konan brjóstnál, karlinn vindla,
kisa mjólkurskál.
Síðan eftir söng og glcði
sofna allir rótt.
I>að er venja að láta Ijósin
loga á jólanótt.
rjóli.
\ll//
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
ooooooooooooooooooooooooooooooooooóooooooooooooooooooo
karamellur. En þær þykja mér svo góðar. Ég lofaði
a'ð gera þetta.
— Einmitt það, Jói tninn, sagði cg. Þetta átti
Pétur ekki að segja. Það var ljótt af Pétri, að segja
þetta.
— Hann sagði það nú samt, sagði Jói og fór enn
að kjökra. Og liann sagðist skyldu geyma fyrir mig
skólatösluina mina. Svo kom hann með stóran bréf-
poka og lét hann niður i annan hréfpoka og svo lét
hann allt saman i kassann á sendiferðahjólinu og
sagði, að ég mætti fara á þvi. Hann sagði, að hann
héti Lárus.
— Hver?
Nú. sá, sem átti að fá sendinguna. Frúin héti
m