Æskan - 01.11.1957, Blaðsíða 41

Jólablað Æskunnar 1957
Kötturinn og hundurinn
er dálítið tveggjamannaspil og l>að er
reglulega skemmtilegt, ]>ví að maður verð-
ur allan timann að hugsa sig vel um og
sjá dálítið fram í spilið.
Hvor þátttakandi á að liafa eina tölu —
annar byrjar á Ií, en liinn á H. Alveg er
sama, hvor byrjar, en þátttakendur eiga
að leika til skiptis. Hver leikur er fólginn
í þvi, að færa töluna eftir línunum á ská,
lárétt eða lóðrétt. Frá einum punkti til
annars. Sigurinn er í þvi fólginn, að mað-
ur nái andstæðing sinum með því að neyða
hann til að færa sína tölu þannig, að mað-
ur geti fært sína tölu á sama punkt í
næsta leilc.
Reyndu þetta. Spilið getur verið
skemmtilegra en ]>að litur út fyrir að vera.
Skrýtlur.
Frúin (við vinnukonuna): „Guð hjálpi
mér, Karólina. Stóri blómsturpotturinn datt
út um gluggann hjá inér. Flýttu þér út og
passaðu að hann detti ekki í höfuðið á
neinum!“
Faðirinn: „Hvað vilt þú hingað, Áki
litli? Þú veizt að þú mátt ekki trufla mig
núna.“
Áki: „Ég ætla bara að bjóða þér góðá
nótt, pabbi.“
Faðirinn: „Láttu það heldur bíða þang-
að til snemma í fyrramálið."
☆
Amma: „Af hverju nötra svona í þér
tennurnar, Óli litli? Það er þó alls ekki
kalt hér.“
Óli: „Þetta getur þú sagt al' því að þú
ert alveg tannlaus."
☆
Jeppi (við dyr, sem skrifað er á: „Að-
gangur bannaður"): „Ógnarlega geta menn
nú verið heimskir! Fyrst láta þeir gera dyr
og siðan skrifa þeir á þær, að enginn megi
ganga um þær.“
☆
Móðirin (reið): „Ég hefði ekki búizt við
þvi, Erna, að koma að þér etandi af ávaxta-
maukinu."
Erna: „Því bjóst ég aldrei við heldur.“
☆
Drengur: Pabbi minn er heilu höfði gild-
ari en pabbi þinn.
Annar drengur: En pabbi minn er lieij-
um maga gildari en pabbi þinn.
IMHHHHMMMHMMMHMMMWW
Rít^erðarsamkeppni.
Munið eftir því, að það er 1. janúar 195S,
sem ritgerðirnar í ritgerðarsamkeppnina
um Nonna þurfa að vera komnar til blaðs-
ins. Uitgerðarefnið er: Hvað er mest heill-
andi við IJonna-bækurnar og hvaða bók
finnst ykkur skemmtilegust?
Þrenn verðlaun verða veitt:
1. verðlaun verða allar Nonna-bækurnar í
útgáfu ísafoldarprentsmiðju. 2. verðlaun
verða 5 Nonna-bækur eftir eigin vali í út-
gáfu ísafoldarprentsmiðju. 3 verðlaun
verða 3 Nonna-bækur eftir eigin vali í út-
gáfu Isafoldarprentsmiðju.
Með hverri ritgcrð þarf að vera fullt
nafn höfundar, heimilisfang og aldur.
MMMMMMMMMMMMMMMMHW
Molbúa saga.
Gesturinn.
Einu sinni bjuggu gömul og guðrækin
hjón út af fyrir sig á afskektum stað; þau
höfðu engin mök við aðra og enginn bauð
þeim lieldur til gildis með sér. Svo komu
einu sinni jól og þá voru allir i óðakappi
að bjóða liver öðrum til gildis með sér;
þeim kom þá til hugar að gera sér veizlu
lika, eins og hitt fólkið; en af því að þau
liöfðu engin mök við aðra, þá bauð konan
manni sinum til gildis með sér um kvöld-
ið. Hann klæddi sig þá i sparifötin sín og
gekk inn um opnar dyrnar eins og hvcr
annar reglulegur boðsgestur; konan bauð
honum að taka sér sæti. Hún var þá búin
að búa allt sem bezt í haginn, bar fyrir
liann steikta önd, ósltöp ljúffenga, og geklt
svo fram i eldliúsið til að sækja meira. En
i sama vetfangi kom köttur, stökk upp á
borðið, greip öndina og fór á burt með
hana. Þegar konan kom inn aftur, rak
hana alveg i rogastanz, er liún sá, að öndin
var öll á burt, og spurði mann sinn, hvað
af henni væri orðið.
„Itötturinn hefur vitaskuld tekið hana,“
svaraði liann, ósköp hátíðlega.
„Já, en hvers vegna tókstu ekki öndina
af óliræsis kettinum?“ sagði lsonan liryss-
ingslega.
„Nei, ég gat nú ekki svo vel látið það af
inér spyrjast," svaraði maðurinn, „þar sem
ég var gestur, eins og þú veizt.“
:ill.!lllllll.ll.ll.lllll.l!.l>i:illlllllllllllUlllll!lllllllll.lllllllllll.llIII.II.!lll)llllllllt.llllllll.1llll.llllllll|]l||||||||||||||||Mlll.lllll.llllllllll]||||||||flll|[l.l!llllll.llll!.ll.!llll.ll.nilllll.tlllll!IIII.II.MIil.|l||||||||||||i||l|||||l||
Þeir eru báðir ánægðir með jólagjafimar.
177