Æskan - 01.09.1983, Blaðsíða 20

Hér eru svör við þeim spurn-
ingum sem hugsanlega kunna að
koma upp:
Aldur þátttakenda?
Skrásetjarar, 11 -18 ára (fæddir
1965 og síðar). Viðmælendur, 70
ára og eldri.
Hve langt á viðtalið að vera?
3-10 vélritaðar síður. Ef þið haf-
ið ekki aðstöðu til að fá það vélritað
þá megið þið hafa það handskrifað.
Gætið þá þess að vanda skriftina.
Má ræða við aðra en afa og
ömmu?
Já, ef þið viljið.
Um hvað getum við spurt?
Reynið sjálf að finna upp spurn-
ingarnar. Ef við viljið þá getið þið
t. d. beðið viðmælandann um að
segja ykkur frá einhverju eftir-
minnilegu atviki úr lífi sínu. Hvernig
voru uppvaxtarár hans og allar að-
stæður á þeim tíma? Hvert var t. d.
hiutverk húsmóðurinnar í „gamla
daga“? Var allt búið til á heimil-
unum? Hvernig léku börnin sér
o. fl. o. fl. Látið hugmyndaflugið
ráða!
Upplýsingar um fullt nafn, aldur
og heimilisfang viðmælandans þarf
að koma fram.
Hvernig skrifum við viðtalið?
Þið skuluð ræða við viðmælanda
ykkar áður en sjálft viðtalið hefst,
kynna ykkur æviferil hans í stuttu
máli. Þá eigið þið betra með að
semja spurningarnar. Hafið svo
blað eða blýant við höndina og nóg
bréfsefni þegar þið byrjið að skrá.
Takið niður helstu atriðin. Það er
mikilvægt að hlusta vel á frásagn-
irnar svo að þið getið fyllt í eyðurnar
þegar heim er komið.
Þegar þið hafið lokið við að
hreinrita samtalið þá ættuð þið að
leyfa viðmælandanum að sjá það
eða heyra til að tryggja að allt verði
rétt eftir honum haft og að hann sé
sáttur við það.
Hvers vegna þarf umsjónar-
mann?
Eins og þið lásuð um í inn-
ganginum er hlutverk hans að sjá til
þess að verkefni, sem á annað
borð hefst, verði lokið og að við-
mælandi hafi fengið að sjá það
áður en það var sent.
Umsjónarmaður getur verið for-
eldri ykkar eða einhver annar full-
orðinn. Þið þurfið að geta þess und-
ir viðtalinu hver umsjónarmaðurinn
hafi verið og láta hann skrifa nafn
sitt undir.
Hver getur tekið myndir?
Það er miklu skemmtilegra ef
mynd fylgir með af viðmælanda og
þeim sem skrásetur. Fáið einhvern
Einu sinni voru tveir menn á ferða-
lagi og þurftu að fara gegnum skóg.
Allt í einu mættu þeir stórum skógar-
birni. Annar þeirra hljóp á brott, klifraði
upp í tré og faldi sig þar. Hinn maður-
inn varð einn eftir á götuslóðanum.
Hann tók það til bragðs að leggjast
niður og þykjast vera dauður. Björninn
færðist nær og nær. Maðurinn var svo
hræddur að hann þorði varla að anda.
Björninn þefaði af andliti mannsins en
sem á góða myndavél til að taka
myndina og sendið hana með við-
talinu.
Hvað höfum við langan skila-
frest?
Skilafrestur er til áramóta.
Hvert á að senda verkefnið?
Utanáskriftin er:
„Gagnvegir“
Æskan
Pósthólf 14
Reykjavík.
í næstu Æskublöðum munu birt-
ast tvö til þrjú viðtöl hverju sinni
sem dregin verða úr þeim verkefn-
um sem hafa borist. Það er því um
að gera að hefjast handa!
Viðurkenningarskjöl
Allir sem taka þátt í þessu
verkefni fá sent viðurkenningar-
skjal sem verður undirritað af fram-
kvæmdanefndinni. í henni eru: Dr■
Þór Jakobsson veðurfræðingur,
séra Agnes M. Sigurðardóttir
æskulýðsfulltrúi Þjóðkirkjunnar, Ni-
els Árni Lund æskulýðsfulltrúi ríkis-
ins og Eðvarð Ingólfsson blaða-
maður.
hélt að hann væri dauður í raun og
veru og fór leiðar sinnar. Jafnskjótt og
björninn var kominn úr augsýn klifraði
maðurinn niður úr trénu og sagð'
hlæjandi við félaga sinn:
„Jæja, hvað var það sem björninn
hvíslaði að þér?“
„Hann sagði að það væri auvirði'
legt fólk sem hlypi frá félögum sínum a
hættustund.
Leo Tolstok
TVEIR FÉLAGAP
20