Æskan - 01.09.1983, Blaðsíða 29

HÉRAHIRÐIR KÓNGSIIVS
11. „Ef þú stendur þig svo vel viö gæsluna, aö
enginn héri týnist, færð þú kannski dóttur mína
að launum'1, sagöi kóngur. Síðan fór Ebbi af staö
meö hérana.
13. Þegar þeir höfðu dvalið drykklanga stund í
skóginum og Ebbi vildi hóa þeim saman aftur,
blés hann í breiðari enda pípunnar. Áður en
hann vissi af voru hérarnir komnir og höfu raðað
sér upp eins og í hermannagöngu.
12. Þegar Ebbi kom að skóginum og liðið var
að miðdegi, tóku hérarnir að ólmast í heitri
sólinni og stukku í burtu. Ebbi tók upp pípuna og
blés í annan endann og hérarnir tvístruðust
ennþá meira.
14. — Pípan er mér mikilsverð, eins og ég vissi,
hugsaði Ebbi. Síðan lagði hann sig í hlíðinni og
hérarnir voru frjálsir ferða sinna til kvölds. Þá
blés hann þeim saman aftur og fór með þá í
fylkingu heim.
Skemmtileg myndasaga í litum