Æskan - 01.09.1983, Blaðsíða 24

Köngulóin spann þráö og festi hann við grein efst á
háu tré. En hún kunni ekki viö sig þar uppi og ákvað
aö spinna sig niður. Þar lenti hún í stórum þyrnirósa-
runna og spann mikinn vef um allt lim og kvisti hans.
Og vefurinn var festur viö þráðinn að ofan, sem
köngulóin hafði sjálf lesið sig á ofan úr trjákrónunni.
Vefurinn varð stór og fagur og köngulóin var fengsæl
og hreykin yfir verki sínu.
En einn morgun, þegar hún var að kanna snilldar-
verk sitt, sá hún í efsta horni vefsins þráð, sem hún
kannaðist þá ekki við. Hún var búin að gleyma, að
hún hafði komið niður á þessum þræði og að það var
hann sem hélt vefnum uppi. Nú sá hún engan tilgang
og ekkert gagn í þessum þræði, sem lá beint upp í
loftið, út í bláinn. Og hún hafði snör kjafttök og beit á
þráðinn. Hann hafði hvílt á einum, nær ósýnilegum
þræði, þræðinum að ofan.
Köngulóin var heimsk. Hún mátti vera hreykin af
tækni sinni - köngulóarvefur er mikið snilldarverk.
En með öll sín mörgu augu og frábærri fimi varð hún
blind á það, sem mestu máli skipti, hún gleymdi
hvaðan hún kom og að lífsverk hennar hvíldi á einni
taug, líftaug að ofan.
Sögu þessa sem ég hefi leyft mér að endursegja
hér tel ég eiga tímabært erindi við okkur einmitt núna
þegar hraðinn er orðinn svo mikill, tíminn alltaf of
naumur, sjónvarp, myndbönd og tölvur ráða æ meiru
og taka meira af tíma okkar. Hvað með þráðinn að
ofan, er nokkur þörf fyrir hann? Jú svo sannarlega
því hann er einnig líftaug okkar mannanna. Hann er
trúin og bænasambandið við Guð. Sjáum svo um að
sá þráður slitni ekki. Ræktum samfélagið hvert við
annað og við Guð.
Nú eru sunnudagaskólarnir og önnur kristileg félög
að hefja vetrarstarfið. Hrífumst með og reynum öll að
leggja eitthvað af mörkum svo það starf megi bera
góðan ávöxt. Hvort sem við erum börn eða fullorðin
getum við orðið að liði. Ég veit að þið börnin góð
verðið dugleg að segja þeim, sem ekki hafa kynnst
því að koma í sunnudagaskólann frá því sem þar fer
fram og hvetja þau til að koma og kynnast því af eigin
raun. Þá er stuðningur heimilanna ekki síður mikil-
vægur og mjög gott ef foreldrar eða aðrir aðstand-
endur sjá sér fært að koma með börnunum, bæði til
að kynna sér hvað fram fer og einnig til þess að fylgj3
hinni kristilegu fræðslu eftir þegar heim er komið.
Já tökum öll þátt í að treysta þráðinn að ofan!
Ragna Jónsdóttir
VERTU GÓÐI GUÐ HJÁ MÉR
Vertu góði Guð hjá mér.
Gleði sönn er veitt af þér.
Gjörðu bjart mitt bernsku vor,
blessa faðir öll mín spor.
Alltaf veist þú um minn veg,
allt þú veist, sem tala ég.
Öll mín verk sér auga þitt,
einnig hjartalagið mitt.
Hrygga vil ég geta glatt,
gjört hið fagra, talað satt.
Verið til hins góða gjarn,
gott og Ijúft og hlýðið barn.
Allt hið fagra er frá þér,
upp það vaxi í huga mér.
Þegar stór ég orðinn er
ávöxt litla fræið ber.
Vertu góði Guð hjá mér.
Gæfa lífsins er hjá þér.
Vertu æviathvarf mitt,
alltaf sé ég barnið þitt.
Höf. ókunnur.
24