Æskan - 01.04.1987, Blaðsíða 8

Þorgils
Óttar Mathiesen
í aðalviðtali
Það er engin tilviljun hve stutt er á
milli opnuviðtala við stjörnurnar í
íslenska landsliðinu í handknatt-
leik. Kristján Sigmundsson var hjá
okkur í 1. tölublaði og núna er
komið að Þorgils Óttari. Ástœðan
er einföld. Handboltastrákarnir
njóta svo mikilla vinsælda og virð-
ingar hjá þjóðinni að flesta fýsir að
vita sem mest um þá. Sigurinn yfir
heimsmeisturunum, Júgóslövum, í
febrúar hefur áreiðanlega ekki
dregið úr hróðri liðsins.
Þorgils Óttar verður 25 ára 17.
maí n.k. Hann er yngsturþriggja
systkina, ókvæntur og er enn íföð-
urhúsum. 18 ára byrjaði hann að
leika með meistaraflokki FH í
handknattleik. Áður hafði hann
leikið með 2. flokki. Ári seinna, 19
ára, var hann valinn til að leika
með landsliðinu. Hann hefur nú
leikið 138 landsleiki.
Viðtal: Eðvarð Ingólfsson
Litni.: Heimir Oskarsson
Þorgils Óttar ásamt foreldrum sínum, Matthíasi Á. Mathiesen utanríkisráðherra
Sigrúnu Þ. Mathiesen. Þau hafa stutt vel við bakið á honum í íþróttunum.
Handknattleiksferill Þorgils Óttars
hófst þegar hann var 10 ára. Leiðin lá
strax í FH enda hélt öll fjölskylda hans
með því félagi. Hann fór oft með
henni til að sjá meistaraflokkinn leika
og hvetja hann til dáða. Hafnfirðingar
eru miklir handknattleiksunnendur og
troðfylla íþróttahúsið þegar mikilvægir
leikir fara fram. Snemma kviknaði
löngunin hjá ungum strák, sem hreifst
af stemmningunni í kringum hand-
knattleikinn, til að geta síðar leikið
með eftirlætisliði sínu. A þessum árum
áttu FH-ingar geysisterkt handknatt-
leikslið og urðu oft íslandsmeistarar.
„Eftirlætisleikmaður minn, eins og
margra annarra, var Geir Hallsteins-
son,“ segir Þorgils Óttar þegar við
tölum um þetta tímabil í upphafi við-
talsins. „Við strákarnir litum talsvert
upp til hans og gátum vel hugsað okk-
ur að feta í fótspor hans.
Á þessum árum hafði ég líka dá-
lítinn áhuga á knattspymu og körfu-
knattleik. Nei, ég þótti aldrei liðtækur
fótboltamaður, var hálfgerður flækju-
fótur og hitti boltann illa. Ég komst
fljótlega að því að það fór mér betur
að halda á honum en sparka í hann.
' sér
Flestir félaga minna kusu að snua
nær alfarið að handknattleiknunt P®
ar leið fram á unglingsár. Það var11
eins og nú, hlúð vel að þeirri íþr0’ ^
grein í Firðinum. 12 ára fór ég nl^-_
flokknum mínum til Svíþjóðar * ^
ingabúðir og það var ekki til þesS ..
draga úr áhuga mínum á handboh3■
— Lékuð þið Kristján Arason sa
an í yngri flokkunum? a
„Já. Við vorum þó ekki í sans(,
skóla. Ég var í Öldutúnsskóla en Krl'
ján í Lækjarskóla.“ , ^
— Fannst þér mikill munur a
leika með yngri og eldri flokki? >
„Já, það reynir meira á samhel
meistaraflokknum. Nú er farið
leggja meiri áherslu á svonefnd ke
Bogdan er búinn að breyta öl
handknattleik hérlendis.“
Latur að læra
Áður en ég spyr Þorgils meira v
handknattleikinn langar mig til f
að heyra nánar af æskuárum hans-
hann t.d. duglegur að læra lexíur
sínar?
8