Æskan - 01.04.1987, Blaðsíða 49

Texti: Johannes Farestveit
Teikningar: Solveig Muren Sandi
25- Hinir báru inn rekavið og lyng og lögðu á.
^tinn og reykurinn voru að kæfa Hans Nikulás.
'iann reyndi að troða sér út um Ijórann til að
9eta andað að sér frisku lofti. En hann var
Preknari en bróðir hans svo að hann sat þar
'astur.
26. Hann komst hvorki upp úr né niður aftur.
Ofsahræðsla greip hann og hann hljóðaði hátt.
En draugarnir góluðu og görguðu sýnu hærra
meðan þeir vögguðu og veltust út og inn, fram
og aftur. Þegar dagur rann hurfu þeir og þá
losnaði Hans Nikulás.
r\’y
. ■ Hann var genginn af vitinu er heim kom.
°n9um síðan heyrðust frá honum sömu
I lrnrrirödduðu, kuldalegu skrækirnir og Norð-
endingar segja að komi frá draugum. Hann
naði þó heilsu aftur áður en yfir lauk.
28. Eftir að þetta gerðist hefur enginn maður
stigið fæti á Brimsker enda sökk það í sæ.
Gæfan lék við Happa-Andra. Hann var fengsæll
fiskimaður og lifði hamingjuríku lífi með konu
sinni til æviloka.
49