Æskan - 01.04.1987, Side 15

(ki að elta kettit
u tóku ekkert eftir því að þau
ejnru k°min út úr bænum. Allt í
í u Su Palli að þau voru komin inn
, °ra skóginn sem sást frá heimili
en heim til þeirra sást ekki
skóginum. Anna hafði nú náð
e,S.Unnb sem hét Doppa, og tók
1 eftir neinu.
^Ht í einu sagði Palli:
^Ánna, veistu hvar við erum?“
u fyrst leit Anna upp.
”^ei,“ sagði hún.
, » ið erum í stóra skóginum.
, anstu ekki að hann sést að
neunan?“
ei^nna mundi eftir honum. Allt í
hn U klóraði D°PPn Önnu svo að
bur mlsst* hanu- Doppa hljóp í
rtii 0g krakkarnir sáu hana ekki
Va mar- Palli leit á klukkuna. Hún
rnalffimm.
^,Mig langar heim,“ sagði Anna.
abbi er kominn heim.“
itie °na ^ðr að grata- Palla langaði
re St «1 að gráta líka en hann
sapA- a^1,613 sl8 karlmannlega og
sí^ 1 ^Shreystandivið systur
vi^ið komumst heim, vertu
Þn ,
nu víkur sögunni til pabba og
^ántu sem voru orðin hrædd um
þau. Pabbi var kominn heim og
mamma var að kalla í þau þegar
hún uppgötvaði að þau voru ekki í
garðinum og ekki boltinn heldur.
Eftir langa og árangurslausa leit
hringdu þau í lögregluna. Lögregl-
an hjálpaði þeim að leita í borginni
íþrjá klukkutíma.
Klukkan níu voru Anna og Palli
orðin verulega hrædd. Pau sátu
grátandi upp við stórt tré þegar
hundur kom til þeirra. Þau hættu
að gráta og fóru að klappa hundin-
um. En þegar þau sáu að lögreglu-
maður kom á eftir honum hlupu
þau í burtu. Lögreglan kallaði:
„Komiði! Ég ætla ekki að gera
ykkur neitt.“
Þá sneru börnin við og hlupu til
lögreglunnar.
„Hvað heitið þið? spurði hún.
„Páll Árnason,“ sagði Palli.
„Anna Hrund Ámadóttir,“
sagði Anna.
„Já,“ sagði lögreglan, „ég var að
leita að ykkur fyrir mömmu ykkar.
Nú skuluð þið koma með mér
heim. Komdu Snati!“
Hundurinn kom hlaupandi til
þeirra.
„Átt þú þennan hund?“ spurði
Palli.
eftír Unni Gyðu Magnúsdóttur 10 ára
„Nei, stöðin á hann“
„Hvaða stöð?“ spurði Anna.
„Nú auðvitað lögreglustöðin.“
„Já, ég hugsaði ekkert út í það.
En hvað heitir þú?“ spurði hún.
„Ég heiti Róbert.“
„Róbert bangsi,“ sagði Palli.
Anna þaggaði niður í honum.
Þegar þau komu heim með Ró-
bert var enginn heima.
„Mamma ykkar og pabbi eru ör-
ugglega að leita að ykkur,“ sagði
Róbert og tók upp lítinn fer-
hyrndan hlut sem heitir víst talstöð
og nefndi eitthvert númer og eftir
stutta stund kom lögreglubíll og út
úr honum komu pabbi og mamma
hlaupandi. Palli hljóp beint upp í
fangið á pabba sínum en Anna fór
beint til mömmu. Svo fóru þau öll
inn ásamt Róberti. Mamma, pabbi
og Róbert fengu kaffi en Palli og
Anna fengu heitt kakó og brauð
því að þau voru orðin svöng.
Um kvöldið höfðu þau ekki einu
sinni tíma til að fara í koddaslag
eins og þau voru vön því að þau
voru svo þreytt. En Önnu dreymdi
um ævintýrið sem nú var liðið.
Sagan hlaut aukaverSlaun í smásagnasam-
keppni Æskunnar og Rásar2 1986.
15