Æskan - 01.06.1987, Síða 24

Hann
eftir Sigrúnu
Erlingsdóttur, 15 ára
Ég ráfaði um líkt og dauðvona
manneskja. Allt var svo dimmt
og drungalegt í huga mínum að
jafnvel sterk sumarsólin, náði
ekki að rjúfa dökk skýin. Ég var
einmana, hann var dáinn, bara
horfinn. Ég hafði horft á eftir
honum ofan í gröfina. Allirvoru í
svörtu, _ mamma, ég, afi og
amma. í rauninni átti ég honum
svo mikið að þakka. Hann hafði
kennt mér svo margt. Samt hafði
ég ekki verið eins góð við hann
síðustu dagana og ég hefði getað
verið. Hann hafði kennt mér
Faðirvorið sem skipti svo miklu
máli í lífi mínu. Hann hafði setiö
yfir mér mörg kvöld og reynt að
troða margföldunartöflunni inn í
hausinn á mér. Hann hafði hugg-
að mig og hughreyst þegar eitt-
hvað var að. Ef ég var mikið veik
sat hann hjá mér, jafnvel allan
sólarhringinn og sagði mér sögur
frá bernsku sinni. Hann hafði
sagt mér allar sögurnar um álfana
og tröllin. Vinnulúnar hendur
hans höfðu haldið í mínar og gef-
ið mér styrk. En núna fann ég
loksins hvað mér þótti vænt um
hann. Ég hafði tekið hann sem
sjálfsagðan hlut. Hann hafði ver-
ið hluti af lífi mínu, eitthvað sem
ég átti og ég gat verið viss um að
honum þótti vænt um mig. Hann
hafði svo oft sagst elska mig.
Hann meinti alltaf það sem hann
sagði. Ég elskaði hann líka en
sagði honum það aldrei. Mér
fannst það svo asnalegt en nú
finn ég að það var það ekki.
Ég hafði fundið hann í ruggu-
stólnum, pípan í hendi hans og
gamla, slitna Biblían, sem hann
hafði kennt mér að lesa í, lá í
kjöltu hans. Hann var brosandi
en samt dáinn. Ég hafði ekki
grátið, ekki enn. I stað grátsins
kom tómleiki. svo sár að hann
nísti mig alla. Mig hafði langað til
að gráta. Oafvitandi gekk ég að
kirkjugarðinum inn urn hliðið og
að gröfinni hans. Af hverju var
hann dáinn? Ég settist í grasið,
byrgði andlitið í höndum mér og
grét með þungum ekka.
Sagan hlaut aitkaverdlaim í samkeppni
Æskunnar og Rásar 2 liaustið 1986
ÁHUGAMÁLIÐ MIT
Ása Heiður Rúnarsdóttir á Eg1
stöðum er 14 ára. Hún hefur
áhuga á bréfaskiptum, á 5 Pen”av’.g
— en vill gjarnan skrifast a '5
fleiri. Ef einhverjir vilja skrifas
við hana er póstfangið: Laugave j
7, 700 Egilsstöðum. Hún hetu
margvísleg áhugamál, svo sem kna
spyrnu, dans, góða tónlist, ferða og>
útilegur, sæta og hressa stráka.
Æskan sló á þráðinn til Ásu Hei a
til að forvitnast dálítið um nan
sjálfa og krakkana á Egilsstöðum- ^
júní og júlí var hún í unglingaVinn
unni og kunni vel við sig. Hún van
þrjá tíma á dag en fékk hálftim
greiddan að auki. Hún fékk 103 kr.
tímann og var ánægð með það-
En hvað gerir Ása Heiður í tom
stundunum? í(
„Það er alveg nóg við að vera.
svarar hún. „Ég er mikið í íþróttum-
æfi knattspyrnu og frjálsar. Svo hitti^
maður vini sína og gerir eitthva
skemmtilegt með þeim.“
Ása segist æfa fótbolta þrisvar^1
viku með kvennaliðinu. Fsef er
rúmlega 20 sem æfa að jafnaði. P®,
tóku þátt í Austurlandsmótinu 1
sumar en gekk ekki nógu vel, höf
aðeins unnið einn leik en tapað fimm
þegar þetta er skrifað. Elsta stelpan i
liðinu er tvítug en sú yngsta er 13 ára-
Ása leikur stöðu bakvarðar og seg1
að það sé erfitt því að bakvörðurm
þurfi að hlaupa mikið og gæta þe*
vel að kantmennirnir í liði andstæ
inganna komist ekki inn fyrir vörn
ina. y y .*
— Parftu þá ekki að vera dálín
grimm til að andstæðingarnir slepp1
ekki framhjá þér?
Rætt_________
við__________
Ásu Heiði
á Egilsstöðum
24