Æskan - 01.06.1987, Side 36

S K £>*=* oo Cmí \C
— Þjónn! Það er fluga i súpunni
minni!
— Húrra! Þá er vorið komið. . .
— Veist þú af hverju Hafnarfjarðar-
brandararnir eru orðnir svona lélegir?
— Nei.
— Af því að þeir eru farnir að semja
þá sjálfir!
— Veistu hvað litli broddgölturinn
sagði þegar hann rakst á kaktusinn?
— Ert þetta þú, mamma?
— Af hverju þrýstir þú rakkústinum
í andlitið á litla bróður þínum?
— Ég er að venja hann við svo að
honum bregði ekki þegar pabbi kyssir
hann góða nótt.
— Af hverju ertu að gefa kettinum
fuglafóður?
— Það er fyrir kanarífuglinn, hann
er í maganum á kettinum.
— Pabbi, ég vil fá blöðruna í miðjunni,
þessa með skrítna andlitið.
Gamall tannlaus maður sat í lestarklefa
og hlustaði áhyggjufullur á smábarn
sem vældi og grét.
— Þú ættir að vera heima með barn-
ið svona lasið, sagði hann við móður-
ina. Það getur smitað fólk.
— Þú mættir nú vera feginn ef það
smitaði þig, svaraði hún. Það er að taka
tennur.
— Nú hef ég leitað um allt tjaldsvæðið og
hvergi er vatn að finna!
Virðuleg frú: — Getur þú bölvað,
svona lítill og snyrtilegur strákur?
— Nei, ekki alveg nógu vel, en þú
ættir að heyra í honum Nilla. Nilli,
komdu hingað og bölvaðu fyrir góðu
konuna.
Tveir strákar sátu og grobbuðu af feðr-
um sínum.
— Hefur þú heyrt um Ameríku,
spurði annar. Pabbi byggði hana.
— Það var nú ekkert, ansaði hinn.
En hefur þú heyrt um Dauðahafið?
Pabbi minn drap það.
— Hæ, lögga. Hjólinu mínu hefur
verið stolið.
— Var lukt á því?
— Nei.
— Var bjalla á því?
- Nei.
— Þá verður þú að greiða 1000
króna sekt.
í smábæ í Svíþjóð rigndi eins og
væri úr fötu og maður nokkur l®1
skjóls undir skyggni á húsi í þann 11111
sem húsfrúna bar að.
— Þvílíkt úrfelli, sagði maðurm
þetta minnir á Syndaflóðið.
— Á hvað? spurði konan. .
— Á Syndaflóðið, þú manst. • •
og örkin og það allt. . . »
— Nei, ég hef ekkert heyrt uffl Pn
en við höfum raunar ekki fengið bló 1
í nokkra daga, sagði konan.
(Þýtt úr norsku. Norðmenn hafajat|ia _
Svía sem persónur í slíkum skrít u
— og öfugt. . .)
✓ • 9
— Hvað heita foreldrar þin'r
spurði afgreiðslustúlkan Pétur litla-
— Mamma og pabbi, svaraði Pétut'
Hans: — Við hittumst þá hér Þe?af
klukkuna vantar stundarfjórðung íseX'
Óli: — En ég hef ekki klukku. ^
Hans: — Fylgstu bara með Þe-a
kirkjuklukkan slær sex og komdu s'0
litlu áður.
Amma: — í gær voru tvær kökusneió
ar í skápnum. Nú er aðeins ein eftit-
Marteinn: — Ein eftir, fínt. Það va^
svo dimmt í gær að ég sá ekki neiU
eina.
Jói litli kom hlaupandi inn og sagði-
— Mamma! Óli var að gleypa Au§ .
en þú þarft ekki að vera hrædd, ég ga
honum eina skeið af skordyraeitri.
Tveir hundar voru á gangi í eyðimöÁ'
Þá varð öðrum að gelti:
— Ef ég finn ekki staur innan nok
urra mínútna spræni ég á mig.
— Ég þvæ bílinn minn aöeins einu sinni á ári en þá geri ég þaö vel og vandlega!
36