Æskan - 01.05.1990, Blaðsíða 20

Er ég
að
verða
stór?
Framhaldsþættir eftir
Brynju Einarsdóttur.
Það átti að fara að skíra litlu
systur. Mamma var búin að
baka mikið af kökum. Prestur-
inn ætlaði að skíra í stofunni
heima hjá okkur. Amma átti
að halda henni undir skírn.
Allt var svo fínt og á borðinu í
stofunni voru blóm og skál
með vatni í. Það var skírnar-
skálin.
Fyrst sungu allir. Svo fór
presturinn að skíra. Amma
sagði að litla systir ætti að
heita Guðbjörg. Hún heitir það
nefnilega sjálf. Ég hugsaði
með mér hvort mamma og
pabbi vissu að amma myndi
láta skíra hana þessu nafni.
Ætli börn séu alltaf látin heita
eins og ömmurnar og afarnir?
Ég heiti Jón eins og hinn afi
minn. Ég horfði á ömmu. Ég sá
tár í augunum á henni. Svo
leit ég á mömmu og hinar kon-
urnar. Þær voru svona líka-
Afi snýtti sér og sumir sugu
upp í nefið. Ætluðu bara all'r
að grenja?
Svo var sungið aftur. Það
heyrðist mest í ömmu og
prestinum þangað til litla
systir fór að skæla. Þá heyrð'
ist mest í henni. Mér fannst
þetta ekkert flottur söngur-
Á eftir fengu allir að borða
fínu kökurnar hennar mömnlU
Bráðum á ég afmæli. Þá velð
ég fimm ára og þá bakar
mamma líka fínar kökur. Ætu
það sé ekki gaman að verða
fimm ára? Þá verð ég enn Þa
stærri og fer kannski í skóla-
En litla systir verður leng' 1
il. Nú verð ég að reyna að
kalla hana Guðbjörgu og y
hætta að segja litla systir.
var bara litla systir en ég
stóri bróðir.