Æskan

Árgangur

Æskan - 01.10.1992, Blaðsíða 23

Æskan - 01.10.1992, Blaðsíða 23
inn í skólann. „Sævar," sagði einhver strákur í hópnum glaðlega. „Hann var hérna í skólanum í fyrra, rosalega góður í körfubolta, hélt liðinu al- gjörlega uppi." (Þröstur og Jónas eru saman í herbergi en svo vill til að Sævar verður herbergisfélagi Gústa. -----Síðar um daginn ...:) Hurðin var rifin upp og Þröstur ruddist inn í herbergið eins og uxi. Á eftir honum læddist Jónas, nið- urlútur að vanda. „Það er til siðs að banka áður en maður veður inn," sagði Sævar höstuglega. „Ó, afsakið yðar hágöfgi, ég vissi ekki að hér byggju konung- ar," hrópaöi Þröstur og hneigði sig. Svo hló hann eins og fífl, en Jónas fór allur í flækju. „Nú, einn af þessum sem alltaf þarf að vera sniðugur," sagði Sæv- ar með fyrirlitningu. „Þetta er bara hann Þröstur, þessi hávaxni sem ég sagði þér frá," sagði Gústi afsakandi. „Já og hann Jónas," bætti Þröst- ur við. Hann þreif í Jónas og stillti honum upp fyrir framan sig. Jónas eldroðnaði, en Sævar virti þá fyrir sér með hálfgerðri fyrir- litningu. „Hæ, strákar, ég heiti Sævar," sagði hann áhugalaust. „Hæ, Sævar! Átt þú þetta rosa- lega teppi? Þú lítur út eins og arabahöfðingi þarna á skærlitu silkiteppinu," sagði Þröstur og hnippti í Jónas. „Ertu ekki sam- mála Jónas?" En Jónas sagði ekkert og leit bara undan. „Eins og ég sagði áðan - þú virðist vera einn af þessum óþol- andi sniðugu náungum og átt hvorki til tillitsemi né kannt al- menna kurteisi." Það var einhvers konar þreyta í rödd Sævars sem minnti á full- orðinn mann sem var orðinn þreyttur á krakkafíflum. „Oj, ég kafna hér inni," hróp- aði Þröstur. „Komið út áður en ég kafna." Hann þreif í Gústa og Jónas og ruddist með þá út úr dyr- unum. „Lokið á eftir ykkur," kallaði Sævar. „Lokaðu sjálfur, arabahöfðingi," kallaði Þröstur. Gústi losaði um tak Þrastar og lokaði dymnum. „Af hverju þarftu alltaf að láta eins og fífl?" spurði hann og horfði pirraður á Þröst. „Þetta verður herbergisfélagi minn í allan vetur og nú ertu búinn að ergja hann svo að hann verður á- reiðanlega í fylu út í mig það sem eftir er." Æ S K A N 2 3
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.