Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1918, Qupperneq 49

ALMANAK 1918
43
En eftir er örðug'asti hjallinn og sá efsti. Hann er þver-
hníptur sein veggur, nær tvær mannihæðir. IJar verður
nmður að neyta handliafls að mestu, því erfitt er að
festa fætur á litluin afjjrepuin, og vega sig svo upp af
iiandafli. J?etta gengur Joó furðanlega, lífca sextugum
öldungum, sem í förinni eru, og nú gleðjum við okkur
við útsýndð og leitum okkur að góðu skjóli í sólríkum
livamimi sunnan á eynni. Eftir sjóvolkið og uppgönguna
jjurfum við liressingar og opnurn hví nestismali. Óbrot-
ið srnurt brauð er nú á bragðið á við hvern herra-
manna mat. Eftir snæðing fáum við aðra hressingu.
Síra Hálfdán hafði verið svo hugulsainur, að taka með
sér bæði Grettlu og nokkrar kvæðabækur, og las nú fyrir
okkur kafla um Drangeyjardvöl Grettis, kvæði um Glám
eftir Grím Thomsen, Drangeyjaikvæði föður míns og sein-
as-t fékk liann Stefáni í hendur kvæðabók hans til að
lesa upp illugadrápu. Urðum við sannfærðari en áður
um, live kvæði það er mei'gjað og vel ort, og yfirleitt nutum
við lestursins barna í eynni ágæta vel. Við lituðumst nú
um í eynni. Hún er grösug vel—svo fá tún geta jafnast
á við hana, og alt er töðugras. Mætti hér heyja um 200—
300 hesta—en að jiaö ferst fyrir, valda erfiðleikar við
flutning niður af eynini og til lands. Jónas læknir og
Baldvin kaupmaður, sem leigt hafa grasnytjar eyjarinn-
ar, lótu í sumar heyja J>ar um hundrð hesta. Deir létu
heybaggana renna niður fyrir bjargið á stremg, en út-
búnaðurinn var erfiður og strengurinn vildi slitna. Ef
heyjjurkai' eru slæmir, er dýrt að halda fólk úti í eynni.
Eengju ljeir lífstíðarábúð, mundu j>éir byggja bæ úti í
eynni og mundu jjá imargir keppast um að fá að búa
jjar, á sumrin að minsta kosti. — Að eins er ilt um vatn
í eynni. Dað er einungis í einum hellisskúta, sem dá-
lítið vatn seitlar úr berginu, svo að fylla má vatns-
fötu á sólarhring, þegar bezt lætur. — Eé getur lifað
sjálfala alt árið úti í eynni, en lió hefir komið fyrir
svo mikið fannkyngi, að ]>aö hefir fallið stöku vetur, ef
ekki hefir náðst til jiess í tíma. Maður dáist að öllu
grasinu, og saknar þess, að enginn skuli búa í eynni.
Væri jjar vel í sveit komið laglegri riddaraborg. Og
væru Skagfirðingar herskáir eða ættu í vök að verjast
væri hér vígi gott til varnar óvinaflota, en sennilega
ljyrftu þeir að styrkja istandbergið með steimsteypu gegn
hruni, eins og sagt er að Þjóðverjar hafi gert við Helgo-
landskletta, sem jjeir kríuðu út úr Englendingum.
Við göngum fram á HæringShlaup, J>ar sem Hæringur
flúði fram af undan Iliuga. Engin furða, þó að brotn-
aði í honurn hvert bein, eins og sagan segir.
Þar sem eyjan er hæst og jjar sem útsýni er bezt um
eyna og sjóinn í kring, þar eru rústir af kofa Grettis.