Heimilisvinurinn - 01.07.1905, Blaðsíða 40

40
Hvernig fer framvegis um stofnunina? Þar er
ekkert að óttast. Þjer eigið þar land, sem kostar
60 þúsund dollara og tvo skóia með 380 stúlkum.
En í þessu sambandi verð jeg að minna yður á að
Ramabai ei' dauð. Sú persóna, sem gekk í yðar
stað, er farin. Guð gaf mjer i morgun nýtt nafn
handa fjelaginu, ef þjer viljið samþykkja það. Það
er: „Trúar, vonar og kærleika fjelagið til að bjarga
hástjetta ekkjum á Indlandi". Því að ekkert nema
trú, von og kærleikur getur bjargað þessu landi.
Snúið ekki öllum áhuga yðar að einni konu, sem
deyr eins og aðrar á undan henni. Fjelagið þar á
móti má ekki deyja. Og hvað getur veitt því lífs-
krapt annað en trú, von og kærleikur?
Berum ekki kvíðboga fyrir morgundeginum;
en gætum hins að vera trúir ráðsmenn. „Leitið
fyrst guðsríkis, þá mun allt þetta veitast yður“.
í fyna sendi Drottinn oss 30 þúsund dollara, hann
er jafn ríkur enn.........Stuttu áður en jeg fór
að heiman, var jeg mjög þreytt, og hálfiangaði til
að losast frá störfum. „Jeg er orðin gömul og
lasburða", hugsaði jeg með mjer. En þá var sem
að mjer væri hvislað: „Lestu biblíuna þina“. Og
þá las jeg i Lúkasar guðspjalii um Önnu spákonu,
sem „þjónaði Guði“ stöðugt, þótt hún væri orðin
84 ára gömul. Guð sagði þá við mig: Ef þú lifir
svo lengi, verður þú að starfa til þess aldurs." —
Á meðan Ramabai var í Ameríku önnum kafin
Yið fyrirlestra og ferðalög, var freraur þröngt um