Heimilisvinurinn - 01.07.1905, Blaðsíða 47

46
börnum, og stundar hún það trúlega. HUn er
bezt við þau, sem hin börnin hafa Utundan. —-
Það er meiri en litil gleði fyrir oss, er vjer þannig
sjáum að hjörtun, sem áður voru full af óhlýðni
og eigingirni, verða gagntekin af kærleika Krists. —•
Samt skyldi enginn ætla að skóli vor, nje vjer,
sem störfum hjer, sjeum neinar fullkomleika fyrir-
myndir. Vjer höfum öll mikla galla, og betri
maður vor bíður opt ósigur. En dýrð sje Guði,
sem er ríkur af þolinmæði og trUfesti.
Það er ekkert draumaland hjá oss. StUlkurn-
ar verða að ganga berfættar í steikjándi sólarhita
til lauga. Pær sofa um 8 tíma og borða 3svar á
dag optast. Á fætur fara þær klukkan 4, og er
ætlað starf jafnvel í skólafríinu til að letjast ekki
— — — Jeg hefi margreynt að ströng vinna
gjörir þær að betri og hraustari konum.-------------
Þegar jeg afrjeð i síðasta ágUst að bjarga
100 st-Ulkum i Gujerat, var jeg alveg peningalaus
en rjett á eptir sendi Drottinn mjer 242 rUpíur
og næstu mánuði komu þUsundir". —-------------------
„Eru nU allar hjUkrunarkonurnar og kennslu-
konurnar i MUkti sönn Guðs börn?“ spurði gestur
nokkur Ramabai.
„Já, það eru þær“, svaraði hUn. „Væri ekki
kærleiki Guðs í hjörtum þeirra, mundu þær ekki
eiga þolgæði og stillingu til að stunda aðra eins
sjUklinga og vesalinga og margar þeirra eru, sem
koma Ur hallærinu". — —