Heimilisvinurinn - 01.07.1905, Blaðsíða 11

11
rnenntun kvenna, sem vöktu mikla athygli, og höfðu
Þau nóg fyiir sig að leggja úr því. Brahminarnir
gátu sízt skilið hvaðan Ramabai kom allur sá mikli
lærdómur, þar sem hún talaði sjö indvei-sk tungu-
rnál og var gagnkunnug helgiritum þeirra. Þeir
kölluðu hana Sarasvati (mælskugyðja), enda er hún
eina konan, sem leyfi hetir fengið til að bera nafnið
Pandíta (sú lærða). Tillögur hennar vöktu vonir
og gleði ýmsra ungra frjálslyndra mennta-
rnanna sjerstaklega í Kalkútta, þar sem systkinin
staðnæmdust um hrið. Bróðir Ramabai var þá far-
inn að heiisu og andaðist, en Ramabai gipti sig
skömmu síðar (1880) málafæislunianni frá háskól-
anum í Kalkútta, og hafði hún þá tvo um tvítugt.
Það var borgaralegt hjónaband, þvi að þau
höfðu bæði kastað Hindúatrú, en vissu ekkert um
Krist. Annars varð það skammvinnt; maðurinn
úó eptir 19 mánuði úr kóleru. Ramabai var orðin
ekkja með nokkurra vikna gamla dóttur, sem hjet
Manórama. —
II. Úr ínyrltrinu til ljóssins.
Það er spauglaust að vera indversk ekkja, því
að þar er sú þjóðtrú, að deyi giptur maður, sje það
konu hans að kenna, og þó þær sjeu börn, sem
aldrei hafa sjeð þann mann, sem þeim var fastn-
aður, er þeirra skuld talin sú sama, því þá er um
ketipt syndum, sem þær hafi drýgt á fyrri tilveru