Heimilisvinurinn - 01.01.1910, Blaðsíða 31

ANDVÖKUR ST. fí, ST.
31
—En svo segisi liann sjálfur líka geta ‘ ‘j’agaö ]>ar,
]>eim til geðs, 9em ekkert skilja“, eða )>á ekki nenna að
hafafyrir því, að skilja.
Eins og áður er getið, var ]>að 'ekki ætlun vor,. að
sanna livað eina, er sagt er hérr með d®mUm úr
ljó'Sunum, þótt ]>»ð sé sumra siður, eridíl ætlurost vér
til að ]>aS fáa, sífnr tekið er hér Upp Úr þeínr, nsegi til
þsss, að vekja forvitni Ijóðclskra manfia og kvenna, og
]>að dugar, ef >að tekst'. — Sa.nit skulilm vér, ef til
vill, einhverjum til skaps, nefna líokkuif kvæði, er «s sí
jþykis nréga telja tii hins ágætasta í ljóðasafuinu t. d.
Ljóðeggjan ..........—... bls» 212 I,
Erfðaskráin ................ - 223 -
Helgispell ...............- - 20 II,
Greniskógurinn - 31 -
Við vatnið .......—“ 34 -
Lækurínn •••.—............. ~ 65 -
Landííánrsmaðurinn —....... “ 108 -
Sisrtárlogi ............... “ 117 -
jNljöll Snæsdóttír ...■•••• - 129 -
EIoi Lanrtna ............ - 156 -
Heimsskautafararnír - 221 -
ÉSgurður Trölli ............ ~ 23-1 -
En svona mætti lengi telja. Vér látum þettrt
nægja.
Svo sfcn! að sfðústu mfnnrast lítíð eítt á skáidið
sjálft, fyrst að því leyti, er það kemur fram í
kvæðum ]>essum, og svo á ]>að, hvetnig þetta skáldi
er sett í borgaralegu lí&