Heimilisvinurinn - 01.01.1910, Blaðsíða 6

6
rrmnxrsvrNUHrjsrcr.
verk þetta sýnir hjón úti á akri sínum viö vinnu; alt £
einu hringir klukkan í þorpinu og kveöur fólkið til
kvöldbæna; samstundis hætta lijónin vinnu og falla
fram á bæn. Almennir málarar mundu ekki hafafar-
ið þannig meö þetta efni, heldur látið þau fara tii
næsta bænahúss, eða að næsta krossmarki við þjóð-
veginn, og falla þar fram, en hér, við vinnuna úti á
akrinum, þar sem enginn er sjónarvottur nema guð,
lætur þessi málari hjónin dýrka guð; og vér verðum
að ímynda oss það sama og höfundurinn, að bænin
hafi verið einlæg og hjartanleg. — Þau tilbáðu guð.
Næst skulum vér taka eftir því, að þau unnu.
\Tér eruin ekki verðir stöðu vorrar í lífinu, nema vér
vinnum- Og þessi listamaður lætur hjónin vera full-
trúa atorku og starfsemi. Tilgangurinn með því að
lýsa fyrir yður þessari mynd, er að koma ykkur f
skilning um livað vér höfum í huga, og sem vér út-
skýrum í þessari ritgerð- — Það er dýrkun og til-
beiðsla hinnar æðstu veru, starfsemi og hrein elska,
sem gerir lífið þess vert, að lifa og vinnuna létta.
Heimili® er konungsdæmi konunnar.og í meðlæti
og mótlæti eru það liennar verk og hennar áhrif á
heimilinu, sem meim ráðaen alt annað uð sanianlögðu.
Heimili er alveg sérstakt ort> í tungumáli
voru, og faö liggur mjög nærri hjarta hvers einasta
skyldurækins manns. Vér höfum heyrt mikið talað
um harða tíma lijá bóndanum að undanförnu, héreins
og annarstaðar, og vér furðum oss ekkert á því. En
i>að er einmitt á tímum bágindanna, sem það kemur x
ljós hve mikils yh'ði það er, a'S eiga heimili. Fyriv