Heimilisvinurinn - 01.01.1910, Blaðsíða 28

28
IBEIMlLISVimiEÍNN.
nö stæla aöra og Stephani; liann er svo sjálístæður,
sið lengra verðnr varla komist í þá átt.
Hvert sem hann kveður brúðkaupsvísur, hann-
kvæði eftir látna menn, gamankvæði, eða hvers kon-
iir tækifæris kvæði sem er, }>á sést þar ekki mikill
s-vipur af sams konar kvæðum annara skálda; enda
gerir liaun gaman að ]>ess k-onar útþynningum‘1.
List er ]>að líka, að vinna,
1 í t i ð að tæta’ upp í in i n n a,
alt af í þynnra ]>yn:ira
þynkuna allra liinna.
Hauu vill að Jivert skáld sigli sinn eíginn sjó.
Cíamlir formenn glotta að —
gefstu samt ei u'pp við það-
Lófct á ]>eirra vana-vqg
verða fyrstn árarfcog.
Pú skalt forðast ]>ei rra mið,
3>röngt ereldci Boðnarsvið,
kjölíar þ e i r r a þræðir ver
]>ú, en gegnum ókunn sker.
Yiðleitni, — að reyna að gera sitt besta — metur
hann jafnvei sígri dýrra.
Er að sönnu sæla m í n n i
sigri í eu viðleituínni.
Vittu ]>ó, að vel leyst raun
vcitir þér samt unnin laun,