Heimilisvinurinn - 01.01.1910, Blaðsíða 38

38
HEIMILXSVINUEINN.
liefir íjáaulega dregið sig 1 hlé, geDgur ejaldan út, og
hefir heldur ekki aðra hreyfingu; er miðaldra maður með
grátthúr, sem hann hefir látið klippa fyrir fáum dögum,
og sem hann hefir borið smyrsl í. Þetta eru helstu staðhsef-
ingarnar, sotn bygðnr verða á hattimnu. Það or einnig
mjög úlíklegt, að lmnn hafi gasljós á heimili sínu’.
,,Þú ert sjálfsagt að gera að gamni þínu, Holmí’
„Nei alls ekki. Geturðu ekki séð, hvernig ég hefi
komist að þessum ályktunuin, som ég hefi uefnti’
,.Ég viðurkenui fúslcga, að ég er heimskur, að minsta
kosti er ég ekki fær um að fylgjast með hugsunum þín-
uin. Hvernig ferðu t. d. að álykta af hattiuum, að
maðurinn sé gáfaður?“
Som svar lét Holin hattirn á sitt eigið hfifuð.
Hanu vav honum svo stór, að haun naiu fyrst staðar á
nefinu. “Maður, sem hefir svona stórt höfuð, hlýtur að
hafa eitthvað í því“, sagði liaun.
“Já, en það, að hanu býr nú við lakari kjör en
dðurí“
“Þessi hattur er þriggja ára gamall, það sést á lag—
inu. Hann er líka úr ágætu efui. Sjáðu fóðrið, það
er sterkt og ágætt silki, og svitareimin er úr besta efni.
Hyist að maðurinn hafði efni á að kaupa 3Voua dýran
hatt fyrir 3 árum, eu hefir engan eignast síðun, þá ei’
auðskilið, að velmeguu hans hefir rýrnað“.
“Já, þetta er mt að söunu mjög greiuilegt. En
hvað segir þú um hina athugulu forsjálni og siðfotðis-
legu lu)iguun“.