Heimilisblaðið - 01.05.1957, Blaðsíða 13

^ >nu gullna tímabili Ritz á Savoy lauk
árekstri milli hans og framkvæmda-
Jornarinnar. Hann varð að fara. Vinir hans
etn ekki á sér standa. „Ef Ritz fer, þá för-
við líka,“ lýsti prinsinn af Wales yfir,
áður en vikan var liðin, fékk Ritz fleiri
oruð sannanir fyrir því, hve vinsæll hann
var. H ’
áá^ fdr Eann a^ur til Parísar, sem hann
j l> og framkvæmdi draum, sem hann hafði
ngi borið í brjósti: á Vendome-torginu
i .S 1 hann stærsta og glæsilegasta Ritz-
°telið. Til að bægja óviðkomandi frá, hafði
a^n ar>ddyrið mjög lítið. Til að fá fólk til
^ C0IT>a inn og fá sér kaffi- eða tesopa hafði
ar>n stóran garð. f hreinlætisskyni lét hann
bað^ Ve®^na> í stað þess að veggfóðra þá,
ag , fr hægt að þvo málningu. Hugmyndir
es nsS°Snum sínum sótti hann til Versaill-
ha ^oni'ainbleau-hallarinnar, og liti valdi
nn nr naálverki eftir van Dyck.
be .^i°r nýung var, að sérstakt baðher-
telig* ^^df með hverju herbergi. Þegar hó-
e;ns Var opnað, streymdi fólk um gangana,
k hetta væri safn, ekki sízt til að skoða
'^erbergin.
sig ^inn vafi var á, að hótelið myndi bera
niatseðil, sem einn af gömlum starfs-
bQf^nUrn hiitz geymir enn þann dag í dag,
tigjj.11 fjorir kóngar, sjö prinsar og ýmsir
að' lr a^aismenn skrifað nöfn sín. Ritz dekr-
af ajia gesti sína, sama hvort þeir voru
t^kirUm e^a lágum stigum, ríkir eða fá-
í ^idnmótin reisti hann hótelið Carlton
fr^ °.n> °g fáum árum seinna reis hið
þag a °tel á Piccadilly, sem ber nafn hans.
stáþ fyrsi:a byggingin, sem var reist úr
ið / . ngiandi, en þess æskti Ritz eindreg-
n°kkVl ad hann dáði Eiffelturninn. Með
stofn^*. Sferiía Peningamenn að baki
á Vg 9 f Ritz nú alþjóða hótel-samtök,
Sej^^11111 ^eirra voru reist flest Ritz-hótelin,
^rfru nt um allan heim.
vej2i' 1902 undirbjó hann móttöku og
krýjji111 af iyHr fjölda manns í tilefni af
var ki*^U Edwards VII. Allt, smátt og stórt,
að og klárt, þegar komu boð um,
°g Kv n^Urinn hefði orðið alvarlega veikur
^kurð^ p.^e®ar i stað að ganga undir upp-
itz sá um, með mikilli fyrirhöfn,
ser
og
Winston dáinn.
Hinn frægi hestur Elízabetar drottningar, Winston,
dó fyrir nokkru eftir 17 ára trúa og dygga þjónustu.
Honum skrikaði fótur á regnblautri götu og brotn-
aði svo illa, að svifta varð hann lífi. Árið 1945 tók
Lundúnalögreglan hann í þjónustu sína, og brátt gat
hann sér svo mikið orð fyrir greind og trúmennsku,
að hann var fenginn til að bera þjóðhöfðingja við
meiriháttar hersýningar. George konungur VI sat
hann iðulega og á myndinni sézt Elízabet drottning
á baki þessa fræga hests.
Maður einn í London auglýsti í stóru dagblaði
eftir lífsförunaut, sem þætti eftirsóknarverðara að
„sitja heima á kvöldin og hlusta á góða tónlist,
heldur en hanga á bekk í skemmtigarði við kossa-
flens og kelerí". Hann fékk ekkert svar við auglýs-
ingunni.
Kona gleymir aldrei þeim manni, sem eitt sinn
vildi giftast henni, en karlmaður gleymir aídrei
þeirri konu, sem eitt sinn vildi ekki giftast honum.
að öllu var rutt í burtu og boðskortin aftur-
kölluð. Svo féll hann saman, hafði fengið
slag og varð aldrei jafngóður. Þegar hann
lá banaleguna í októbermánuði 1918, hélt
hann, að kona sín sæti á rúmstokknum, og
hvíslaði: „Gættu vel dóttur okkar.“ Þau áttu
tvo syni, en engar dætur. Þegar þau sín á
milli töluðu um dótturina, meintu þau alltaf
hótel Ritz í París.
1 HEIMILISBLAÐIÐ — 101