Heimilisblaðið - 01.05.1957, Blaðsíða 35

»Er það satt, að það séu engir borgar-
rnurar þar?“ spurði Agis.
n^að er mikið rétt,“ svaraði Kleon, ,,því
að enginn vogar sér að ráðast á þá. Þess
Vegna var það rétt, sem Spartverji svaraði
Aþenubúa einu sinni, sem gortaði af því,
að þeir hefðu þrisvar rekið Spartverja burt
^ra Aþenu. Hann sagði aðeins: „Við höfum
aWei rekið ykkur burt frá Spörtu!“ Aþenu-
,Uar hafa nefnilega aldrei dirfzt að ráðast
a Spörtu!“
^ Naasta dag sigldi Agis með föður sínum
ra fæðingareyju þeirra. Ferðin gekk að ósk-
arn, og dag nokkurn komu þeir til Spörtu.
0rgin, höfuðborg Lakoniu, lá á sléttu fyrir
neðan Taygetosfjallgarðinn og á nokkrum
Srnáhæðum við fljótið Eurotas. Ibúamir
voru í kring um 60.000. Hér var margt að
Sja fyrir Agis. Þar voru musteri gyðjanna
Penu og Artemis, helgidómur menntagyðj-
Utlnar, leikhúsið og torg borgarinnar, þar
ern ráðhúsið stóð. Það vakti mikla undrun
®lsi hvað Spartverjar gengu með stutt
Verð. Hann spurði einn hermanninn, hvers
egna sverðið hans væri svona stutt og fékk
ag a ^nldalega svar: „Það er vegna þess,
Vlð rekum óvini okkar svo rækilega í
Segn.“
Ei
1 raðhú
Agis
agmn eftir átti Kleon að reka erindi sitt
nsinu. Hann fór þangað í fylgd með
°g nokkrum mönnum, sem báru tómu
þe- ma’ Sem höfðu komið með, og voru
gek Se^r fyrir framan valdhafana. Kleon
f^arn, benti á sekkina og mælti hárri
a^sfu: >.Þeir eru tómir, fyllið þá!“ Síðan
hann til sætis síns í þeirri trú að hafa
þ mah sínu með sem fæstum orðum.
ar skjátlaðist honum þó, þrátt fyrir að
°Partverjanna segði honum, að hann
1 rekið erindi sitt nokkurn veginn að
þeirra skapi.
v- nn af mönnunum stóð upp og mælti
þý a^ega: „Ósk þín skal verða uppfyllt, en
Sekk:
séð
hefð
ir ekki þurft að segja okkur, að
sgg lrnir væru tómir. Það gátum við, jú,
var heldur ekki nauðsynlegt fyrir
g að biðja okkur um að fylla þá. Við skild-
Tvíhöfðaður!
Ferðamenn í flugstöðinni í Diisseldorf trúðu naum-
ast eigin augum, þegar einn farþeganna kom þramm-
andi með tösku, sem mannshöfuð stóð út úr! Skýr-
ingin lá í því, að hér voru á ferðinni fjölleikamenn,
sem vildu með þessu auglýsa sýningu sína.
Bobby ráfar eftir götunum, leiður í skapi. Hann
er þyrstur. Hann er svangur — en á ekki grænan
tú-skilding. Þá mætir hann Mucki. Bobby snarar
sér að honum „Heyrðu, Mucki, getur þú lánað mér
50 kall ?“
Mucki hristir höfuðið, dapur í bragði. ,,Mér þykir
það leitt, Bobby, ég hef enga peninga á mér."
,,En heima hjá þér?“
,,Ó, þakka þér fyrir, þar líður öllum vel.“
um strax, að til þess var ætlazt. Þið talið
allt of mikið á eyju ykkar.“
Kleon tók við þessari ábendingu stein-
þegjandi. Hann var allt of glaður yfir árangr-
inum til þess að mótmæla. En Agis átti bágt
með að dylja gleði sína.
Brátt yfirgáfu þeir feðgar Spörtu. Þegar
þeir komu heim með skipið drekkhlaðið af
korni, var tekið á móti þeim með mikilli
viðhöfn af löndum þeirra.
En Agis gleymdi aldrei heimsókn sinni til
Spörtu, næstfrægustu borg Grikklands í fom-
öld, sem síðar var lögð í rústir. Nú stendur
borgin Sparti á rústum hennar, en síðan
1890 hefur verið imnið að uppgreftri hennar.
HEIMILISBLAÐIÐ — 123