Heimilisblaðið - 01.07.1959, Blaðsíða 5

ama sýnist malajabirninum auðsjáan-
®ga. Þeir eru j meira Jagi gráðugir í pálma-
_ a ið 0g ásæknir mjög í það að klifra upp
^ungpálmana til að ná í hjartablöð þeirra.
^6lr klifra afar fimlega og eru vísari til að
ra ur einum pálmanum yfir í þann næsta
°g fá sér góðan bita á hverjum stað, heldur
án sýna þá nærgætni að éta nægju sína
stað. Þeir eru því skaðræðisgripir
Uir rnestu, sem eyðileggja miklu meira en
a|lr ®ta. Það er því varla við því að búast,
le ^u^ujubjöminn þyki eins bráð-skemmti-
SUr, þar sem menn Þafa pálmarækt að at-
uuu eins og í dýragarðinum.
. kókospálminn hefur fleiri gæði en kálið
ei^t í fórum sínum fyrir utan hneturnar, sem
nnilar verður talað um hér á eftir. Má t. d.
e Ua safann. í honum er allmikið magn af
Urn Ur6;num’ sem stundum eru unnin úr hon-
,*• er meira gert að því að breyta hon-
1 vínanda með því að koma gerð í hann.
Um
Bl
um
°m kókospálmans standa á blómleggj-
i sem eru allt að því einn meter á lengd.
Jjv^ an er að þroskast er stórt reifablað
1 til hlífðar, sem vefst alveg utan um það.
a^^^uui er sterku bandi vafið og hnýtt ut-
j , Um reifarnar, svo að blómið getur ekki
lzt upp. Síðan er skorið ofan af því og
• 0naV-^Urinn laminn og marinn með hnalli
Uan í reifunum. Þannig er haldið áfram að
^sPyrma blóminu þangað til trjásafinn tek-
i r a^ streyma út úr því. Þetta rennsli getur
öfs 1U alllengi áfram, ef menn endurtaka
bil^P ^VerÍu uðgerðirnar á blóminu. Um það
v af þessum safa er sykur. Við gerjun
ur úr honum pálmavínstegund, sem Mal-
^lar ^ulla toddý. Sé það eimt, fæst úr því
e/nmvíu það, sem Arrak nefnist og þekkt
v Um aHan heim. Þess er oft neytt með heitu
ui 0g sykri, og þannig tilreitt er það al-
ennt kallað sínu fyrra nafni að nýju, toddý.
öfl r einum hókospálma, vel þroskuðum og
ár U®Urn> fást 200—250 kg. af safa á ári, og
Þál ^Vl magIU kouia allt að því 50 kg. af
ttiasykri. En ef menn færu þannig með
Us0min a öllum sínum kókospálmum, fengj-
Pál VllanleBa engar hneturnar, og þar sem
VerUarnlr eru fyrst og fremst ræktaðir
gna þeirra, meðhöndla menn þá ekki á
þUan ^útt að jafnaði.
er nefnilega alls ekki sykur, sem
^ElM
fLlSBLAÐIJ
menn sækjast eftir úr kókospálmanum. —
Til sykurframleiðslu er sykurreyrinn miklum
mun heppilegri. — Það er kókosfeitin eða
olían og hún er unnin úr aldinunum.
Kókoshnotin er steinaldin, en alls ekki
hneta, eins og kunnugt er. Þegar hún er tek-
in af trénu, fullþroskuð, er hún talsvert
stærri en höfuð á fullorðnum manni. Utan
um hana er hýði, allsterkt, grænleitt og fag-
urgljáandi. Innan undir því er þykkt lag af
seigum vefjum og mjög trefjóttum í stað
aldinkjöts flestra annarra steinaldina. Þar
fyrir innan kemur svo steinninn, vel harður
og sterkur, og lykur utan um kjarnann. Hann
er holur innan, en í honum er vökvi, kókos-
mjólkin, sem er ágætlega svalandi og góður
drykkur. Þyngd hennar er 3—3kg.
Bezt er kókosmjólkin til drykkjar skömmu
áður en hneturnar verða fullþroskaðar. Þá
eru enn í mjólkinni ýmis efni, sem fara
smám saman úr henni um það leyti, sem
hnotin er að verða fullþroskuð og sameinast
þá kjarnanum. Meðal þeirra eru bæði sykur
og kolsýra, og það síðarnefnda er ekki í
loftkenndu ástandi í kókosmjólkinni eins og
t. d. í sódavatni, heldur í líkri mynd og í
mjólkursýrunni í svaladrykkjunum, sem nú
á tímum eru sem óðast að ryðja sér til rúms,
og hefur sama hressandi bragðið.
Kókosmjólkin er ljúffengust að drekka
hana beint úr hnotinni. Malajarnir eru fljót-
ir að opna þær. Þeir höggva nokkrum sinn-
um í þær með hníf sínum, sem þeir beita
mjög fimlega yfirleitt og af mikilli leikni
við þetta handarvik, og áður en varir er
hnotin komin í tvennt og ekkert því til
fyrirstöðu að drekka úr henni vökvann. Þeir
eru ekki eina mínútu að þessu, en ef venju-
legur Evrópumaður tæki sig til og ætlaði
að leika þetta ef-tir, tæki það að minnsta
kosti heilan stundarfjórðung og þá væri
hann áreiðanlega búinn að skemma marg-
ar. Sumir læra þetta raunar aldrei.
En það er ekki fyrr en kókoshnotin er
orðin því sem næst fullþroskuð, að eigandi
pálmans, eða búgarðseigandinn, sem hefur
ræktað pálmana, lítur svo á, að takmarkinu
sé náð með hvern einstakan ávöxt. Og vegna
þess, að pálminn er að blómstra öðru hverju
allt árið um kring, og fáein blóm í hverri
blómasamstæðu springa út samtímis og
137