Heimilisblaðið - 01.07.1959, Blaðsíða 8

góða atvinnu við það að losa þá til fulls,
flokka þá eftir gæðum og ganga frá þeim
að öðru leyti til útflutnings.
Kókoshnetukjarnarnir eru líka oft þurrk-
aðir við sólarhita. Þá er oftast hafður tré-
pallur til að raða þeim á og færanlegu þaki,
sem rennur til á hjólum og teinum, skotið
yfir hann, þegar rignir. Sömuleiðis er mjög
algengt að hafa báðar þessar þurrkunar-
aðferðir samtímis á sama stað. Eru kjarn-
arnir þá fyrst þurrkaðir á steinpallinum við
hitann frá eldinum, en látnir út í sólskinið
til að þorna betur, þegar búið er að taka þá
úr steinunum. — Þar sem búskapurinn er í
smáum stíl, er notazt við stórar pönnur úr
gömlu bárujárni við þurrkunina, sem born-
ar eru út og inn eftir því sem viðrar.
Stundum er lögð sérstök áherzla á það
að þurrka kjarnana á sem allra skemmstum
tíma. Þá eru þeir skornir í þunnar sneiðar
strax og til þeirra næst og síðan þurrkaðir.
Hráefnið, sem fæst með þessari aðferð, er
angansætt og ilmandi, og haft í kókos-
makrónur og annað því um líkt sælgæti,
enda er þetta verðmætasta og vandaðasta
framleiðslan á þessu sviði.
Kókoshnetusteinarnir eru því sem næst
kúlumyndaðir að lögun. Þegar þeir hafa
verið klofnir til helminga og kjarnarnir los-
aðir úr þeim, eru þeir útlits eins og hverjar
aðrar snotrar matarskálar. Malajar nota Þa
líka fyrir alls konar ílát, þar á meðal til a^:"
hins sama og Evrópubúar hafa bolla, diska
og annað því um líkt tilheyrandi borðbuö'
aði. Efnið í þessum steinum er mjög hart
í sér, en bæði létt og þunnt. Skálarnar
því ágæt drykkjarílát, sömuleiðis til a,
geyma í þeim mat og til margs annars, ekk1
einasta fyrir Malaja, heldur hvern sem er'
Nú á tímum er það orðið alltítt í Malaja
löndunum, að þeir innbornu eigi sjálfir UtJ
ar gúmmítrjáa-plantekrur, og þar nota Þe{'
ekki önnur ílát en þessar skálar und11
gúmmílöginn. — Nema ef til vill ef sv'u
skyldi vilja til, að Evrópumenn væru 1
grenndinni með stóra gúmmí-plantekru, eíl
hefðu gleymt að merkja postulínsskálarna1'
sem þeir hafa til að safna í þessum dýrnaas^
vökva.
Skálarnar úr steini kókoshnotarinnar el"U
vel til þess fallnar að laga þær til og skrey|a
á ýmsan hátt. Malajar leggja líka mik
stund á það og með góðum árangri. Þe>í
gera úr þeim fáguð og glampandi tóbaks
ílát, eða skrautskálar með fögrum útskm
og fleira þess konar og vegna mikillar efbr
spurnar selja þeir mjög mikið af þessU1^
smíðisgripum, einkum ferðamönnum
Evrópu, sem kaupa þá til minja.
En þess verður að geta, að Malajar fel11