Heimilisblaðið - 01.12.1962, Blaðsíða 4

anna, sem þarna bjuggu, var Karl 7. hinn
eini og sanni landsfaðir.
Á þessum óróleikatímum óx Jeanne úr
grasi og var heilbrigt, fallegt og viðmóts-
þýtt barn, sem stundaði spuna og gætti
fjár föður síns. Henni var ekkert kennt til
bókarinnar; hún lærði hvorki að lesa né
skrifa. Aftur á móti var uppeldi hennar í
mjög trúarlegum anda. Móðir hennar var
einkar fróm kona til orðs og æðis, kenndi
dóttur sinni bænir og sagði henni sögur
af postulunum og dýrlingum. Einkum varð
ungu stúlkunni hugstæð frásagan um hina
heilögu mey.
Við kirkjuna í Puy, einhverja mestu
pílagrímakirkju Frakklands, var tengd
sérstæð Maríu-tilbeiðsla, og sú tilbeiðsla
var með sérstökum hætti aftur tengd hug-
myndinni um heilagleika hins franska kon-
ungdæmis. Sú hugmynd, að sjálfur Guð
hefði grundvallað konungsríkið franska
til verndar kirkju sinni, hefur án efa haft
örlagarík áhrif á líf Jeanne. Hún hlýddi á
kveinstafi fullorðna fólksins vegna biturra
örlaga Frakklands, og hvarvetna umhverf-
is sig sá hún sorgina yfir neyð konungs-
ins, ásamt hryggðinni yfir nærveru hinna
erlendu kúgara. Þjóðræknistilfinningar
blönduðust trúarhita hennar, lotningaraf-
stöðunni til heilagrar guðsmóður — sem
Guð hafði veitt svo háa köllun —, og hinni
bjargföstu trú á hinn guðlega uppruna
franska konungdæmisins. Einmitt þessar
hugrenningar urðu grundvöllurinn að há-
leitri köllun Jeanne d’Arc sjálfrar.
Jeanne var alvarlega þenkjandi sem
barn og hélt sig iðulega fjarri leikjum
jafnaldra sinna. Dag nokkurn, er hún sat
í garði föður síns, heyrði hún rödd, sem
sagði: „Ég er sendur frá Guði og á að
hjálpa þér til að lifa lífinu á réttan hátt.
Haltu áfram að vera góð, Jeanne, og Guð
mun standa þér við hlið.“
Fyrst varð stúlkan mjög skelfd. Hún
vissi nefnilega ekki, hvaðan röddin barst.
En síðan hughreysti hún sig með því, að
þetta hefði verið engilsrödd, og að sá eng-
ill hefði verið erkiengillinn Mikael. Síðar
varð Jeanne fyrir öðrum vitrunum: henni
birtist heilög Katrín frá Alexandríu,
verndari ungmeyja og einhver vinsælasti
dýrlingur miðaldanna; sömuleiðis hi11
jafnvinsæla Margrét frá Antíókíu, sérstak'
ur dýrlingur bændakvenna. Næstu fim111
árin heyrði Jeanne raddirnar tala við sH?
með jöfnum millibilum, og þær sögðu: ,-?u
átt að flytja konunginn til Reims, til þeS®
hann geti hlotið smurningu og krýningU'
Að lokum varð Jeanne sannfærð um,
Guð hefði kjörið hana til að leysa stór
hlutverk af hendi, og eftir það hikaði hú11
ekki við að hlýða fyrirmælum raddann&j
Hins vegar var það ekki auðvelt. Leiðin h
Chinon, þar sem konungurinn hélt til, val
löng og ströng, einkum hvað snerti hætt'
urnar vegna stríðsins. Hún varð ekki
eins að útvega sér reiðskjóta, heldur fyl8u'
arlið einnig, því að ein síns liðs gat huu
ekki lagt upp í slíka för. Þess vegna sne1'1
Jeanne sér til Roberts de BaudricoUi ,
fyrirliða konungsvirkis í grennd við DoB1'
remy. Hún var nú altekin gleði, sem san11'
færingin um guðdómlegt hlutverk hatö
veitt henni. Hún var orðin sterk og djö1
ung kona, sem hikaði ekki andartak vl
það, sem hún átti að framkvæma. Án nokK'
urs ótta gekk hún fyrir Baudricourt
lýsti yfir því, að Guð, konungur himlllS
ins, óskaði þess, að konungurinn yrði set
ur í það hasæti, sem honum bæri, —'
að Hann hefði kjörið hana til að flytja ko11
unginn til krýningarkirkjunnar í Reims-
Baudricourt var hermaður, sem gel
öllum jafn hátt undir höfði, maður selU
iðulega hafði skipt um afstöðu og átti P'^
„jafnmarga vini meðal óvinanna se .
óvini meðal vina sinna.“ Hann yfirhey1
stúlkuna fullur tortryggni og rak hana P
næst á dyr. Jeanne átti ekki um annað a
velja en snúa heimleiðis aftur. En Þe^
svo fréttin barst um hertöku Englendm8‘
á Orléans, gekk stúlkan öðru sinni ft'1
Baudricourt. Nú sagðist hún ekki aðel
verða að flytja konunginn til Reims
þann mann, sem „er og á að vera hinn el f
og sanni konungur Frakklands“ —- hem
hefði Guð einnig kjörið hana til að le^
Orléans úr höndum óvinanna. í þetta s1 ^
hlustaði hermaðurinn með athygli a e .j
hennar. Hann lét hana fá í hendur hreí.
Karls 7., útvegaði henni karlmannskl18 ^
að, gaf henni hest og skipaði nokkrnm
224
HEIMILISBLA®