Heimilisblaðið - 01.01.1964, Blaðsíða 35

Michael aftur í ljós, en hann hafði falið
sig á bak við skúrinn í annað sinn. Þreytu-
legum skrefum og lotnu höfði gekk hann
frá þorpinu áleiðis til járnbruatarstöðv-
arinnar. Föggur hans mundi Veronika
senda honum, er hann léti hana vita heim-
ilisfangið.
Sjaldan hefur getið þögulli né fáskiptn-
ari leiðsögumann en Michael. Að vísu
hafði hann aldrei verið ræðinn, en þó var
nú mikil breyting á orðin. Hann hafði ráð-
izt til Xaver Steiners sem stýrði Hótel
Post, sem var hinn ánægðasti yfir að hafa
náð í svo duglegan leiðsögumann, sem
hafði orð fyrir að vera allra manna örugg-
astur bæði í klettum og á jökli. Þó kom
það oft fyrir að fólk það er hann gekk með
fékk ótta af honum. Það var eitthvað ógn-
þrungið í fari þessa unga manns, sem ekki
var gott að skýra hvað var. Hann færðist
einnig undan að fara með hópum þar
sem kvenfólk voru þátttakendur. Þegar
Michael kom kvöld nokkurt úr leiðangri,
hitti hann Xaver, sem bað hann að koma
með sér inn á skrifstofuna.
„Mér þykir mjög leitt að þurfa að segja
yður þetta, Kornbacher. Það gegnur sú
saga í Cortina að þér hafið verið rekinn
frá Hótel Poner vegna þess að þér hafið
ætlað að ræna verðmætum skartgrip af
gesti hótelsins. Gjörið þér svo vel að segja
mér, hvort þetta er satt. Gestir mínir eru
uppnæmir fyrir þessu. Þér vitið að þeg-
ar tortryggni er einu sinni komin upp, er
erfitt að bæla hana niður."
„Ég skil, Steiner," svaraði Michael
hörkulega, snerist á hæl og fór út úr her-
berginu án þess að segja orð.
„En Kornbacher, heyrið þér mig. .. .“
En Michael heyrði ekki. Það eina, sem
hann skynjaði var að nú væri hann brenni-
merktur einnig hér og yrði að hætta að
vera leiðsögumaður. Nú ætti hann ekki
annars kost en fara til borgarinnar eða
gerast vinnumaður. Raunar var ferða-
mannatíminn hvort sem var að verða úti.
Ef til vill gæti hann unnið fyrir nauðsyn-
legustu greiðslum. En heim færi hann ekki.
Hann gæti ekki þolað spyrjandi augna-
ráð, sem hann gæti ekki svarað. Því ekki
gat hann opinberað hjartasár sitt fyrir
þeim og sagt: Sjáið, hvaða bölvun þessi
fsabella hefur gert mér. Aldrei mundi
hann geta rætt um það. Það var sem var-
ir hans væru innsiglaðar.
Michael gekk til herbergis síns og pakk-
aði niður föggum sínum. Hann taldi sam-
an peningana og komst að raun um að það
var allálitleg upphæð. Gestirnir höfðu
borgað vel og gefið ríkulegt þjórfé.
Er hann yfirgaf Cortina lét hann pen-
ingana í póst, skrifaði nokkrar línur með
heim til sín og bað fólkið sitt að hafa ekki
áhyggjur af sér. Hann hafi ákveðið að fara
til Bozen um óákveðinn tíma, þar væri
hægt að hafa gott upp úr sér.

unga aldri var Pola Negri ein af
fremstu kvikmyndaleikkonum Þjóð-
verja, og er mörgum eldri kvikmynda-
unnendum minnisstæð fyrir góðan
Enda þótt hún sé nú 63 ára er
hún stöðugt eftirsótt leikkona. Hún er
að leika í Walt Diesney mynd,
sem tekin er í Englandi og nefnist
á ensku „The Moonspinners".
>
sýnir aðaileikarana í litkvik-
með stereofoniskum hljóm, sem
fyrsta litkvikmyndin af því tagi,
Kínverjar gera. Efni myndarinn-
er gamalt þjóðkvæði.
HEIMILISBLAÐIÐ
35