Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1918, Side 17

leikans aðdráttarafl þitt skaut mér all af upp aftur, og
eg steytli ekki fót minn við steini.
— Þú barst mig sem barn á höndnm þér, meistari!
— í skuggunum miklu fann eg hönd þína leiða mig, en
eg sá þig ekki, — og áður en eg vissi af, stóð eg í skínandi
birtu þinni og hafði frið.
— I3ú sendir mér engil þinn lil að vaka yfir mér og vera
hjá mér, — ljósengla þína gafsl þú mér, ljóssálum þínum
trúðir þú mér fyrir. Hvilikt traust á mér!
Og hvað get eg? — Reynt — reijnl að gera þinn vilja að
mínum vilja, — beðið þig eins og barn, ihugað i þögn þína
voldugu, alvöldu elsku og fallið fram fyrir þér i auðmýkt og
lotningu.
Láttu mig geyma gimsteinana þína vel, — gæta vel Ijós-
sálnanna, er þú haðst mig að geyma, unz þú kallar mig
heim, kveður mig til nýrra starfa i nýju riki.
— Eg sezt að fótskör þinni, er skuggana tekur að lengja
og blómin mín lykja brám undir höfga heilagra döggva.
Snert þú, meistari, slrengleik minn heilögum fingri þinum,
svo að Ijóð mín verði endurómur hins dýrðlega samkliðar
sálar þinnar og huga mins og alls sem í nánd við mig er!
— Mig langar til að teiga lifgandi, lyftandi, svalandi lífs-
loft návistar þinnar, svo að eg sé all af ferðhúinn, er þú
kveður mig á fund þinn.
— Ljómi leikur um vogana, byrinn er blásandi og ströndin
I)lánar við sjónbaug.
En eg á langt i land. — —
Guðm. (iuðmiindsson.
15