Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1921, Qupperneq 11

ÍÐUNNI
Um persóuulegar tryggingar.
249
ungir menn, sem nokkuð hugsa um framtíð sina,
óski margfalt lieldur, að geta verið sjálfstæðir, lifað
á efnum sínum til dauðadags, heldur en verða í ell-
inni framfæringar barna sinna. Og það er ekki að
eins skemtilegra, það er líka réttlátara og siðlegra.
Með þessu er ég engan veginn að neita þeirri sið-
ferðisskyldu, sem uppkomin börn hafa til að hjálpa
og hjúkra gömlum og oft örvasa foreldrum, en slík
siðferðisskylda afsakar mannfélagið ekki frá að búa
svo um hnútana, að þessi hjálp verði óþörf að því
er til fjárframlags kemur. Enn er þess að gæta, að
enginn á það víst að geta notið slíkra hjálpar, óvíst
að börnin lifi, þótt þau séu til, og óvíst að þau séu
aflögufær, þó þau liíi: Það er í sjálfu sér ekki nema
ein eðlileg og réttmæt ómegð til, barnanna, þangað
til þau fara að geta unnið fyrir sér sjálf.
En mjög er ég hræddur um, að þegar litið er
til gamalmenna þessa lands, þá sé það ekki nema
minni hlutinn, jafnvel lítill minni kluli, sem er sjálf-
bjarga, þ. e. a. s. þiggi hvorki framfærslu af sveit
eða einstökum mönnum, skyldum eða vandabundn-
um. Og eigi svo að vera framvegis, þarf ekki að
lýsa því, hvílík lömun þessu fylgir fyrir efnahag
borgaranna. Og slíkri lömun verður að vaxa frá.
Það verður að vænta þess af hverri nýrri kynslóð,
að hún vilji ná lengra en sú gamla, og mér virðist
ekki til ofmikils ællast af ungum manni, þótt gert
sé ráð fyrir að hann vilji verða frjáls maður alt til
dauðadags og geta séð fyrir sér sjálfur, hvað gamall
sem hann verður. En að koma slíku fyrir, það er
ekki annað en viðurkenna nauðsynina á ellitrygg-
ingum og koma þeim á fót, önnur leið er óliugsandi.
Sein þann ellistyrk sem hverjum manni sé nauðsyn
á að tryggja sér, nefni ég 600 lcr. á ári frá. 65 ára
aldri, eða ef það er fremur kosið, ókeypis vist á
gamalmennahæli. Um gamalmennahælin er það að