Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1921, Qupperneq 69

IÐUNNI
Trú og sannanir.
307
séu hugarfóstur miðlanna. Will. James sagði strax
um »anda« Gurney’s, einhvers hins bezt gefna til-
raunamanns enska Sálarrannsóknarfélagsins, er hann
birtist hjá frú Piper 1888, að alt, sem hann segði,
væri »leiðinda bull« (tiresome twaddle). Og afburða-
menn eins og t. d. skáldið Walter Scott verða að
þeim ódæma líflum, þegar þeir eru orðnir að »önd-
um«, að þeir segja t. d., að apar séu á sólinni og að
Merkúr sé yzta reikistjarnan í sólkerti voru(l). Á sama
hátt gleymir Myers latinu sinni og grisku hjá frú
Piper, en man hana aftur hjá frú Verrall, af því að
hún var há-mentuð kona sem kunni bæði málin.
Aftur á móti man bann ekki það hjá frú Verrall,
sem hann hefir lagt ríkast á minnið i lifanda lifi. Af
hverju? Af því, að miðillinn gat ekkert um það vitað
og enginn annar. Nú og Hodgson, þegar hann er
kominn »yíir um«, „þá er hann eftir örfáa mánuði
búinn að gleyma nánustu vinum sinum á Englandi
og öllu sem hann hafði lifað með þeim, þólt hann
muni ameríksku vinina. Af hverju? — Af því auð-
vitað, að frú Piper heftr hait kynni af þeim, en engin
kynni af hinum. Alt bendir því í þá átt, að »andarnir«
muni aðeins vera hugarburður miðlanna sjálfra og
þeirra, sem með þeiin eru, því að öll skapgerð þeirra
og þekking fer eftir þekkingar- og menlunarstigi
iniðilsins og því, sem hann annaðhvort beint eða
óbeint heíir getað slætt upp úr vinum og kunningjum
hins framliðna.
Þó að frú Piper rataðist nú ýmislegt satt á munn
eftir þetta, og þó hún t. d. i 3. ferð sinni til Eng-
lands 1910—11 þekti mynd af Gurney sál., sem hún
hafði aldrei séð í lifanda lifi, eftir eina setuna og
sæi hann birtast sér, þá liggur nær að leita skýr-
ingarinnar á þessu i þvi, sem frú Sidgwick getur til,
að hún hafi áður i vöku séð mynd af honum, og í
hughrifum frá Sir Oliver Lodge, sem var viðstaddur