Kirkjuritið - 01.03.1943, Blaðsíða 32

Marz.
Frá starfi söngmálastj. þjóðkirkjunnar.
ÞaS er mér sönn ánægja, aö segja lítilsliáttar frá ferðum
mínum um landið meS söng'málastjóra s.l. ár.
Þegar ég byrjaði ferðalög mín með söngmálastjóra Sigurði
Birkis, til þess að geta að staðaldri orðið aðnjótandi lians ágætu
kennslu, þá var ferðinni fyrst lieitið vestur að Hellnum á Snæ-
fellsnesi. En frá starfi hans þar og í Ólafsvík hefir verið skýrt
i 8. hefti Kirkjuritsins f. á., svo að ég sleppi frásögn um það.
Eitt vil ég þó minnast á, örðugleikana við ferðalagið.
Fyrsfa daginn t. d. komumst við að Vegamótum með bíl þeim,
er ekur frá Borgarnesi til Stykkishólms. Þar urðum við svo að
bíða til næsta morguns eftir því að fá ferð lengra vestur á bóginn.
Þar sem ekkert gistihús er á Vegamótum, urðum við að láta
okkur nægja að dúða okkur í teppum og leggjast síðan til svefns
— á gólfinu. —
Næsta dag komumst við að Hamrendum, en lengra vestur
verður eigi komizt á bíl.
Þar þáðum við hinn bezta næturgreiða lijá þeim myndar-
hjónum Margréti og Sigmundi og dvöldum hjá þeim langt fram
á næsta dag, en þá kom maður frá Hellnum til ]>ess að flytja
okkur siðasta spölin á hestum.
í ferðalag þetta höfðu þarna farið þrir dagar í staðinn fyrir
einn, ef söngmálastjóri liefði liaft bíl til umráða, sem verður
að teljast mjög nauðsynlegt i hans erfiða og yfirgripsmikla starfi.
Hofsós var næsti ákvörðunarstaðurinn, og þá var nú ekki
leng'ur neinu að kvíða með söngkraftana, því að þá var maður
kominn í Skagafjörðinn, en það hérað hefir öðrum héruðum
fremur haft orð á sér fyrir mikið sönglíf og góða raddmenn,
enda liafa þaðan komið nokkrir af okkar frægustu mönnum á
sviði söngsins, eins og t. d. Sigurður Birkis söngmálastjóri,
Stefán Guðnnindsson, óperusöngvari og Sigurður Skagfield.
Á Hofsós ríkti mikill áhugi meðal fólksins, t. d. má geta þess,
að á hverjum degi kom fólk ríðandi tangan veg til söngæfinga
inn á Hofsós, og sjómenn, er stunduðu sjóróðra daglega, komu
hlaupandi beina leið frá bátum sinum og á söngæfingar.
Á Hofsós hafði áður starfað hlandaður kór, en hafði nú legið