Kirkjuritið - 01.03.1943, Side 23

Kirkjuritið. Trúaráhugi í her Bandaríkjanna. 93
arskála. Messur voru við og við og erigir fastir guðsþjón-
Ustustaðir. Engin sameiginleg yfirstjórn kirkjumálanna
Var í hernum.
Þi'átt fyrir þetta unnu margir herprestarnir ágætt starf
1 fyrri styrjöld. Þeir fylgdu herjunum í fremstu viglín-
Ur’ °g fjöldi þeirra lét lífið við starf sitt.
Eii nú vinna prestarnir eingöngu prestsverk Laud-
ker og floti liafa hvor sinn yfirprest. Herstjórnirnar
reyna á allan hátt að greiða fyrir starfi prestanna og
gefa þeim aðstöðu til þess að hafa áhrif. Ekkert annað
starf er af þeim heimtað.
Yfirprestur landhersins skrifaði: „Eyðið ekki tíma
ykkar í óviðkomandi störf. Einbeitið ykkur að því, sem
er hlutverk ykkar: Að boða lögmál Guðs og náð haná.
Látið ekkert og engan sveigja ykkur frá þessu starfi“.
;)- Áliugi herstjórnarinnar á þessu starfi herprest-
anna kemur fram í því, hve mikil áherzla er lögð á það
a^ reisa herkirkjur. Fyrir 1940 voru alls 17 herkirkjur
1 hinum 160 stöðvum hersins. A 22 árum liafði verið
'arið 969.000 dölum til þess að reisa herkirkjur. En í
niarz 1941 gaf herstjórnin skipun um að reisa 604 her-
kirkjur, fyrir alls 13.000.000 dali. Nú eru þessar kirkjur
allar komnar upp og 200 betur! Auk þess eru 100 her-
kirkjur í smíðum.
En hvað sem herkirkjunum líður, þá fylgir trúin liern-
uin, hvert sem hann fer. Herprestarnir eru í hverjum
hðsflutningi. Þeir eru í heræfingunum. Óvopnaðir fylgja
þeir liermönnunum út í orustuna. Á herferðum hefir
herprestur meðferðis lítið orgel, sem vegur 25 kíló, skrif-
horð og stól, sem leggja má saman, ritvél, samkomu-
Lald og prestsfána. Hver herdeildarprestur hefir sinn
Eutningsbíl og aftan í honum annan vagn. Þar er pré-
riikunarstóll, altari, liljóðdreifitæki, orgel, kistill með
með allri reiðu fjTÍr katólska eða mótmælenda-presta