Kirkjuritið - 01.03.1943, Blaðsíða 12

82
Á. G.: Sjálfstæði.
Marz.
Hvernig mætti annað vera en að þetta líf liefði með
einhverjum liætti helgað minningararf þjóðarinnar og
farið skínandi eldi um sál liennar og samvizku?
En verði samvizka þjóðarinnar upplýst af anda Krists,
þá mun frelsi hennar og sjálfstæði borgið. Þá eignast
liún sjálfstæði liið innra, sem ekkert má granda, og
hlýtur einnig að birtast hið ytra í ótal myndum. Þá verð-
ur Guð í verki með henni. Og ef Guð er með oss, hver
er þá á móti oss.
Til er forn lýsing sjáara á ægilegastri ógæfu þjóðar:
Hann mælir svo í nafni drottins:
Þeir hafa yfirgefi mig, uppsprettu hins lifandi vatns,
til þess að grafa sér brunna, hrunna með sprungum,
sem ekki halda vatni.
En mestri þjóðargæfu lýsir liann þannig:
Ég legg lögmál mitt þeim í brjóst og rita það á hjörtu
þeirra, og ég skal vera þeirra Ciuð, og þeir skulu vera
mín þjóð.
Hvern kostinn viljum vér kjósa oss og niðjum vorum?
Þess hefir verið getið til, að kristnin muni aldauða
á íslandi árið 2000.
Er sá nokkur, sem vill styðja að því, að sú hrakspá
rætist?
Nei.
Vinnum þá þegar að því, að sami lofsöngurinir sem
hljómaði í Almannagjá á 1000 ára afmæli Alþingis,
megi stíga upp til himins með margföldum þrótti fí’á
allri þjóðinni fagnandi á 1000 ára afmæli kristninnar:
Vist ertu Jesú kóngur klár,
kóngur dýrðar um eilíf ár,
kóngur englanna kóngur vor,
kóngur almættis tignar stór.
Þann konung skyldi hvert hjarta hylla bæði fyrst og
síðast.
Ásmundur Guðmundsson.