Kirkjuritið - 01.06.1946, Blaðsíða 21

KirkjuritiÖ.
Meiri kristileg fræðsla.
203
Hrunið kemur fyrr en varir. Það er miklu meiri mann-
vonzka í lieiminum en menn almennt gera sér grein
fyrir. Og eina meðalið, sem getur læknað mannvonzku,
er kristindómurinn.
Ég sá nýlega kvartað yfir því í dagblaði, hve greini-
lega og oft væri minnzt á glæpsamlega meðferð fanga.
Það er alveg rétt að lofa mönnum að heyra þetta. Ég
liefi lesið mikið um grimdarverk á stríðstímunum. Og
ég hefi fvllzt löngun til þess að vinna fvrir kristindóm-
inn.
Það gengur glæpaöld vfir heiminn. Nýlega var þess
getið, að 152 glæpir hefðu verið framdir í sömu horg á
einum sólarhring. Tuttugasta og níunda desember 1914
voru tveir nítján ára menn líflátnir i rafmagnsstól i
Waynesborg, Missisippi, fyrir morð og þjófnað. Þeir
voj-u svo „kaldir“, eins og' hér er sagt, að þeim brá ekki
nið minnsta, er þeir komu inn i aftökulierbergið. Þeir
voru sem sagt forhertir. Þeir hétu Joseph Leemon og'
Maurice Shimniok. Síðustu orð hans voru þessi: „Ég
nefi ekki iðrazt. Ég veit ekki liversvegna. Ég' hugsa, að
þetta skipti ekki máli gagnvart framhaldi tilverunnar.
Eg vonast eftir að sjá alla á himnum“.
í sama mánuði í fyrra var seytján ára stúllca myrt
í Iíanada. Hún hafði verið á dansleik. Fannst hún í
skógarkjarri í nánd við lieimili sitt. Lá blóðugur múr-
steinn rétt Iijá líkinu. Hafði liann verið notaður sem
hnífur. Sérfræðingar voru fengnir frá New York til
þess að finna morðingjann. Tókst það eftir alllangan
lima. Mjwti liann ungu stúlkuna einungis til að þjóna
sinni lund, en hvorki í hefndár eða gróðaskyni.
En, góði maður, munu lesendur segja. Þetta kemur
ekki málinu við. íslenzka þjóðin er svo góð, og slíkt
hendir ekki á voru landi.
Vonandi, að svo verði ekki. En er ekki liugsunarhátl-
urinn að spillast ? Hversvegna hæla menn sér af því að
vera trúlausir? Hvi snúa svo margir baki við kristin-