Kirkjuritið - 01.06.1946, Blaðsíða 54

236
Prestastefnan.
Júni-Júlí.
Kl. 4 söfnuðust prestarnir aftur saman í Háskólakapellunni.
Flutti biskup þar bæn og sagSi prestastefnuna setta, en Þórar-
inn Guðmundsson tónskáld og Kristinn Ingvarsson organleikari
léku á fiðlu og harmóníum.
Fundarhöld fóru fram i kennslustofu guðfræðideildar, og
fiutti biskup ávarpsorð þau og skýrslu, sem prentuð er hér að
framan.
Þvi næst voru lagðar fram skýrslur um messur og altaris-
göngur á synodusárinu. Ahnennar guðsþjónustur voru 3445. Aðr-
ar guðsþjónustur voru 387. Barnaguðsþjónustur 394. Alls urðu
þær 4226, og er það 188 messum fleira cn á sama tíma árið1 1944.
Altarisgestir voru 6367, og er það 100 fleiri en 1944.
Um kvöldið flutti séra Friðrik Rafnar vígslubiskup i Dóm-
kirkjunni mjög eftirtektarvert og fróðlegt erindi um Martein
Lúter í tilefni af 4 alda árstíð lians. Var erindinu útvarpað.
Annar dagur prestastefnunnar hófst með morgunbænum í
Háskólakapellunni, dr. Bjarni Jónsson vígslubiskup flutti stutta
prédikun og bæn. Þá var tekið fyrir höfuðmál prestastefnunnar:
Starf kirkjunnar fyrir æskulýðinn. Biskup var framsögumaður
og livatti prestana mjög til að stofna félög í þvi markmiði einu,
að boðskapur Krists yrði að lifandi veruleika i lífi æskunnar.
í því sambandi brýndi liann einnig fyrir þeim nauðsyn þess
að rækja húsvitjanir sein bezt. Umræður urðu miklar og að lok-
um gjörð þessi samþykkt í málinu:
„Prestastefna íslands 1946 telur, að á þeim viðsjálu upþlausn-
artímum, sem nú standa yfir og jafnan fylgja i kjölfar stór-
feldra styrjaldartíma, sé það böfuðnauðsyn, að liugsjónir og
andi Jesú Ivrists megi ná álirifavaldi á hugi liinnar ungu og
vaxandi kynslóðar, svo að hún megi verða þess megnug að
skapa sér bjarta og batnandi framtið.
Fyrir þvi beinir Prestastefnan því til allra presta landsins,
að vinna hver í sinu prestakalli að aukinni starfsemi meðal
æskulýðsins meðal annars með því:
1. Að stofna og starfrækja kristileg æskulýðsfélög.
2. Að halda reglulegar barnaguðsþjónustur og starfrækja
sunnudagaskóla barna, þar sem því verður við komið.
3. Að hafa eftir því, sem föng eru á, eftirlit með siðferðilega
vangefnum börnum og unglingum og leiðbeina foreldrum þeirra
og aðstandendum um liinar lieppilegustu ráðstafanir til úrbóta.
4. Að heimsækja barnaskólana og flytja þar fræðandi og
vekjandi erindi fyrir börnin um trúar- og siðgæðismál og leita
s&mvinnu við kennarana um það, liversu kristindómsfræðslunni