Kirkjuritið - 01.04.1947, Blaðsíða 14

100
Magnús Jónsson:
Apríl-Júni.
iilyti að verða ákaflega mikill liöfðingi og voldugur kon-
ungur, Davíðsniðjinn, er varpaði öllum andstæðingum til
jarðar og léti þá kenna á sínu vfirnáttúrlega afli. Hann
lilaut að koma fram í lielzta liluta landsins og líklega í
liöll einlivers liöfðingjans.
7.
Ég fletti upp blaðsíðum 200 og 201. Þar er fyrsti texti
og fyrsta mynd úr Nýja testamentinu.
Fátæklega búin alþýðustúlka situr við grófgert borð i
gersamlega beru og viðbafnarlausu lierbergi, líklega kjall-
arakompu. „Ómannsæmandi íbúð“ myndi þessi kompa
sennilega vera kölluð i kosningaræðu nú á dögum. Vér
vitum auk þess, að þetta er í smábæ í afkima landsins,
binni hálf-lieiðnu Galíleu.
En nú gerist ný sköpunarsaga. Ljóma slær um ber-
bergið, og í Ijómanum birtist engill frá Guði.
Hann flytur þessari fátæku stúlku boðskap, er við
kemur allri þjóðinni, og meira að segja öllum þjóðum.
Þcssi stúlka á að verða móðir þess foringja, er visi mann-
kyninu leiðina aftur til binnar liorfnu Paradísar og nemi
slagbrand syndarinnar úr dyrum aldingarðsins.
í gegn um móðu og mistur
eg mikil undur sé.
Einmitt konan, sem varð fyrri lil að orsaka brottrekst-
urinn úr aldingarðinum, á nú að fá bina dásamlegu upp-
reisn æru, að greiða mannkyninu leið þang'að aftur.
Iíonan, sem í upphafi var sköpuð af boldi Adams, á nú
að ala binn annan Adam af sínu lioldi.
Konan, sem sköpuð var manninum til meðbjálpar, á
nú að fóstra manninn og vera bans forsjá og verndari.
Allsstaðar verða bér þverstæður og fjarstæður á vegi
manns. Hér er sannarlega eittbvað að verki, sem er æðra
mannlegri bugsun og lætur sér jafnvel fátt um liana
finnast.