Kirkjuritið - 01.04.1950, Síða 66

Kirkjuritið - 01.04.1950, Síða 66
134 KIRKJURITIÐ Ekki er að furða, þótt Víðförli sé hrifinn og telji það „tímabært" að boða löndum sínum þessa „réttu trú“. 1 samræmi við þetta er bent á það á bls. 63, að það sé játningin, sem mestu varðar í kirkjunni. Með engu móti má hver maður syngja með sínu nefi, heldur verð- ur sá söngur að fara fram gegn um nef miðalda guðfræð- inga. Þó hvarflar það að höf. rétt á eftir, alveg í mótsögn við þetta, að ekki eigi einhverjir útvaldir að hugsa fyrir alla aðra. Guðfræðin eigi að vera fræðileg, hleypidómalaus og alhliða rannsókn á kristinni trú. Verk hennar verði að framkvæmast að nýju með hverri kynslóð. Það sé dauð guðfræði, sem ekki sé annað en upptugga, dauði fyrir kirkju, að hafa ekki annað en gamla guðfræði. Lesandinn verður steinhissa á þessari skyndilegu hug- ljómun á þessum stað. En viti menn! Málið upplýsist, þeg- ar blaðinu er snúið við. Sú „gamla guðfræði", sem hér er um að ræða og orðin er svo dauð-hættuleg íslenzku kirkjunni, er frjálslynda guðfræðin, sem ruddi sér hér til rúms eftir aldamótin síðustu. „Síðan hefir mikið vatn til sjávar runnið,“ segir höf. með alvöruþunga, „og miklu ver- ið afkastað í guðfræði. Þessir vindar hafa gjörsamlega farið fram hjá Islandi (o: vindurinn úr Barth og Hallesby). Vér erum orðnir a. m. k. aldarf jórðungi á eftir tímanum. íslenzk guðfræði hefir staðnað í viðhorfum liðins tíma. ... Islenzk kristni hefir einangrazt. Þess vegna er hægt að halda hér fram sem fræðilegum nýjungum stefnum, af- stöðu og úrlausnum, sem búið er að afgreiða á málþingi alþjóðavísinda, strika út af dagskrá og vísa yfir í forða- búr lærdómssögunnar.“ Já, ekki er nú ástandið gott, samkvæmt þessari alvöru- þrungnu hrópandans rödd! Islendingar orðnir 25 ár á eft- ir tímanum í guðfræðinni! En hvar er þá Lúther staddur í tímanum, sem helzt á að hafa „trú rétta“, eftir upplýs- ingum sama málgagns, og postullega trúarjátningin, sem óleyfilegt er að hugsa upp að nýju?
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.