Kirkjuritið - 01.04.1950, Síða 80

148
KIRKJURITIÐ
og eindregið, frá staðfestingu. Skoðanamunurinn um þýðing-
una stafar af mjög, ger-ólíkum sjónarmiðum á því, hver til-
ætlunin eða takmarkið sé með Biblíu-þýðingu. Þýðingamefnd-
in lagði aðaláherzluna á viðeigandi, tímabært málfar. Gagn-
rýnendur hafa á hinn bóginn fett fingur út í skort á (linguist-
iskum) máleðlislegum stíl og eingóðri málsfyllingu og greini-
legri, sem stafi af því, að þýðingamefndin hafi einskorðað sig
um of við hið svo nefnda hversdagslega mál. Inn í þennan
skoðanamun um sjálfa þýðinguna hafa svo seytlazt ólík, guð-
fræðileg sjónarmið. Prófessor í Nýja testamentis ritskýring-
arfræði (exegetík), Jóhannes Munck í Árósum, hefir þannig
haldið því fram, að þessi nýja þýðing sé of mjög blæbrugðin
guðfræðilegu tímabili — „frjálslyndu guðfræðinni" — sem nú
megi telja liðna hjá, og þýðingin verði því bráðlega á eftir
timanum, háöldmð. En það, sem mesta athygli vekur, er að
Nýja testamentis-þýðingin skyldi verða staðfest, þrátt fyrir
yfirlýsta samhljóða andúð og einróma mótmæli allrar guð-
fræðideildar annars háskólans í landinu.
n. Hitt atriðið, að konur gerðust prestar og gegndu prests-
embætti, hefir áður borið á góma. Vakti það allmikið umtal,
og úrlausnar þörf, eins og kunnugt er. Var í fyrstu bent á
þá leið, til hagnýtrar samkomulags-úrlausnar á málinu, að
leysa skyldi stiftis-bandið (svarar í þrengri merkingu til sókn-
arbandsins hér á íslandi) fyrir kvenprest þann og söfnuð, sem
heyrði undir þann biskup, sem væri því mótfallinn að vígja
kvenpresta. Þetta komst þó ekki í framkvæmd. Þess í stað
var farin önnur leið. Samin og samþykkt ný lög um þessi
efni. Samkvæmt þeim getur hvaða biskup, sem þess óskar,
sótt um lausn frá því að hafa umsjón með tilteknum prest-
um og tilteknum söfnuðum. Getur þá þessi prestur og söfn-
uður fært sig inn undir umsjá og forráð þess biskups, sem er
fús á að hafa þessa yfirstjórn með höndum. Þessi lög gerðu
framkvæmanlega vígslu utanþjóðkirkjukjörsafnaðar-kven-
prestsins á Lálandi, eins og kunnugt er. Plum, Lálands- og
Falsturs-biskup sagði af sér forsjá þessa prests og safnaðar,
sem færðist þá undir umsjá öllegaards biskups í Fjóns-stifti.
Öllegaard biskup vígði því, í ársbyrjun, þrjá kvenpresta: Kjör-
safnaðarprestinn, aðstoðarkvenprest og loks fangelsis-kven-
prestinn í Kaupmannahöfn, Ruth Vermehren, sem reyndar