Kirkjuritið - 01.02.1955, Qupperneq 21

KETILL ÞORSTEINSSON BISKUP 67
Loks er myndin af öldruðum biskupi, sem Hungurvaka
varðveitir. Þar segir: „En þá er Ketill byskup var nú
orðinn vel sjötugr at aldri, þá fór hann til alþingis ok fal
sik undir bænahald allra lærðra manna á prestastefnu,
ok þá bauð Magnús byskup honum heim með sér í Skál-
holt til kirkjudags síns ok brullaups þess, er þá skyldi
vera. Sú veizla var svo mjök vönduð, at slík eru sízt
dæmi til á íslandi. Þar var mikill mjöðr blandinn ok öll
atföng önnur sem bezt máttu verða. En föstudagsaftan
fóru byskupar báðir til laugar í Laugarás eftir náttverð.
En þar urðu þá mikil tíðendi. Þar andaðist Ketill byskup,
ok þótti mönnum þat mikil tíðendi. Mikill hryggleiki var
Þar á mörgum mönnum í því heimboði, þar til er byskup
var grafinn ok um hann var búit. En með fortölum Magnúss
byskups ok drykk þeim inum ágæta, er menn áttu þar
at drekka, þá urðu menn nökkut afhuga skjótara en elligar
mundi.“
Heimild þessi er að vísu ekki fyllilega samhljóða við
skrá kynborinna presta íslenzkra, er Ari fróði tók saman.
Þar segir, að Ketill andaðist í Skálaholti föstudag í sólar
setur, þá er var octavas apostolorum Petri et PauLi, þ. e.
a- s. 6. júlí. Ara fróða sagði Magnús biskup, er sjálfur
var við andlát hans. Ósamræmi þetta er þó eigi meira
en það, að vel megi við una. Laugaráss er mjög sjaldan
Setið í heimildum. Með vissu sést, að þar er bær árið
1262, þar sem segir í 80. kapítula Þorgils sögu skarða,
að sættarfundur þeirra Þorvarðs Þórarinssonar og Sig-
hvats Sturlusonar hafi verið „stefndr í Laugarási". Laug-
arás er sennilega byggður úr Skálholtslandi, og þarf því
ekki að vera ósamræmi milli prestaskrárinnar og Hungur-
vöku.
Ketill biskup andaðist þá föstudagskvöldið hinn 6. júlí
1145 og var jarðsettur í Skálholti. Segir yngri gerð Þor-
láks sögu frá því, að Gizur Hallsson hafi meðal annarra
staðið yfir grefti hans.